Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 lipca 2017 r. sygn. akt III SA/Gd 390/17 w sprawie ze skargi M. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia odwołania od decyzji w sprawie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego postanawia: zawiesić postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wyrokiem z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Gd 390/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] marca 2017 r. w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia odwołania od decyzji w sprawie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego.
Skarżący od powyższego wyroku wniósł skargę kasacyjną.
Pismem z dnia 28 czerwca 2018 r. pełnomocnik skarżącego poinformował o śmierci strony załączając odpis skrócony aktu zgonu.
Na skutek wezwania Sądu kasacyjnego, pismem z dnia 30 sierpnia 2018 r. Burmistrz Miasta L. poinformował, że decyzja Burmistrza Miasta L. z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] o nałożeniu na M. D. kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia została wykonana.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 124 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) w przypadku śmierci strony sąd zawiesza postępowanie z urzędu, chyba że przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego (§ 3).
Co do zasady obowiązek zapłaty kary pieniężnej - nałożonej przez organ administracji publicznej w drodze decyzji administracyjnej - jest obowiązkiem ściśle związanym z adresatem decyzji. W prawie administracyjnym nie występuje bowiem generalna zasada następstwa prawnego w odniesieniu do praw i obowiązków regulowanych normami tego prawa. Niemniej jednak - zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego - podzielić należy pogląd, że mogą występować takie sytuacje, kiedy określone prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnej mogą wiązać się ze sferą prawną innego podmiotu. W odniesieniu do takich sytuacji, zadaniem sądu jest ocena, czy w przypadku śmierci skarżącego, będącego adresatem zaskarżonego aktu lub czynności, wynik toczącego się postępowania dotyczy interesu prawnego osób zgłaszających swój udział w miejsce spadkodawcy (por. postanowienie NSA z dnia 13 marca 2007 r., sygn. akt I OSK 267/07).
Mając powyższe na uwadze Sąd kasacyjny w niniejszej sprawie uznał, że mimo śmierci skarżącego - adresata decyzji wymierzającej karę pieniężną za zajęcie pasa drogowego - zachodziły przesłanki do zawieszenia postępowania sądowego do dnia zgłoszenia się lub wskazania następców prawnych zmarłego albo do dnia ustanowienia we właściwej drodze kuratora spadku (art. 128 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny miał bowiem na uwadze, że decyzja Burmistrza Miasta L. z dnia [...] maja 2016 r. o nałożeniu na M. D. kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego została wykonana. Gdyby okazało się - w wyniku sądowoadministracyjnej kontroli tej decyzji, potencjalnie możliwej w przypadku zasadności skargi na postanowienie w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia odwołania - że decyzja o nałożeniu kary jest sprzeczna z prawem, to zachodziłaby możliwość domagania się zwrotu kwoty uiszczonej tytułem tej kary. Skoro skarżący zmarł, roszczenie o zwrot tej kwoty przechodziłoby na spadkobierców (tak też NSA w powołanym wyżej postanowieniu z dnia 13 marca 2007 r.). W tym sensie wykonana decyzja o nałożeniu kary za zajęcie pasa drogowego dotyczy interesu prawnego spadkobierców M. D. Z tego też względu do czasu ich zgłoszenia się, postępowanie w sprawie należało zawiesić.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 124 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.