Fakt wprowadzenia w Dyrektywie 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy /Dz.Urz. WE.L. 303 z dnia 2 grudnia 2000 r./ okresu pozwalającego na dostosowanie ustawodawstw krajowych nie może być rozumiany jako niemożność dokonywania oceny zgodności działań Państw Członkowskich z wymaganiami Dyrektywy w okresie przejściowym. W szczególności dotyczy to sytuacji, gdy dane państwo wprowadza w okresie przejściowym rzepisy, które pozornie mają stanowić realizację Dyrektywy, a faktycznie prowadzą do uniemożliwienia osiągnięcia jej celu, jakim jest zapewnienie niepełnosprawnym równych szans na znalezienie pracy na danym rynku na takich samych zasadach, jakie posiadają inni pracownicy.
Postanowieniem z dnia 2 marca 2006 r. II GSK 395/05 NSA zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego, w trybie art. 193 Konstytucji, z pytaniem prawnym o:
stwierdzenie, czy przepisy art. 26c ust. 1 pkt 1 i pkt 2 oraz ust. 1a, w związku z ust. 6, ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ w zakresie, w jakim ograniczają możliwość złożenia miesięcznych informacji o wynagrodzeniach, zatrudnieniu i stopniach niepełnosprawności pracowników oraz wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania za dwa miesiące tylko do formy transmisji danych w formie dokumentu elektronicznego, bez zapewnienia innego sposobu dokonania tych czynności w sytuacji, gdy skorzystanie z drogi transmisji danych stało się obiektywnie niemożliwe lub istotnie utrudnione, są zgodne z art. 2, art. 32 ust. 1 i art. 69 Konstytucji.
ZNSA 2006 nr 4-5 str. 155
(...) Prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych /PFRON/ decyzją z dnia 17 lutego 2005 r. (...) odmówił Przedsiębiorstwu (...) wypłaty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za okres sprawozdawczy obejmujący miesiące wrzesień i październik 2004 r. oraz umorzył postępowanie w zakresie przywrócenia terminu.
Decyzją z dnia 25 kwietnia 2005 r. Minister Polityki Społecznej utrzymał tę decyzję w mocy. W uzasadnieniu organ wskazał, że z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że Przedsiębiorstwo złożyło wniosek o dofinansowanie w dniu 20 grudnia 2004 r., tj. już po upływie terminu ustawowego. Zdaniem Ministra Polityki Społecznej, Prezes PFRON w sposób uzasadniony przyjął, że termin do złożenia wniosku o wypłatę dofinansowania, o którym mowa w art. 26c ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./, ma charakter materialnoprawny, a niezłożenie wniosku w tym terminie skutkuje wygaśnięciem prawa do dofinansowania. Przywrócenie takiego terminu jest niemożliwe, a zatem organ I instancji zasadnie odmówił wypłaty dofinansowania i umorzył postępowanie w kwestii przywrócenia terminu. (...)
Wyrokiem z dnia 5 października 2005 r. III SA/Wa 1625/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (...) uchylił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że decyzja ta nie może być wykonana w całości. (...)
Oceniając zaskarżoną decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że nie odpowiada ona prawu. Zdaniem Sądu, na gruncie przepisów art. 26a ust. 1, art. 26b ust. 1 i art. 26c ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych trudno jest uznać za uzasadnione twierdzenie organów obu instancji, że termin do złożenia wniosku o dofinansowanie ma charakter materialnoprawny, a niezłożenie wniosku w tym terminie skutkuje wygaśnięciem prawa do dofinansowania. Nieuzasadniony jest, zdaniem Sądu, także pogląd, że w związku z powyższym przywrócenie takiego terminu jest niemożliwe. (...)
II. Minister Pracy i Polityki Społecznej złożył skargę kasacyjną. Podniósł, że termin do dokonania spornych obowiązków i czynności ma charakter materialnoprawny.
NSA rozpoznając sprawę w tym zakresie stoi na stanowisku, że będący przedmiotem sporu termin do dokonania czynności określonych w art. 26c ust. 1 pkt 1 i 2 powoływanej ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych jest terminem prawa materialnego. O tym bowiem, czy dany termin ma charakter formalnoprawny czy materialnoprawny decyduje przede wszystkim jego funkcja w obrocie prawnym. Trzeba w związku z tym podkreślić, że terminy procesowe, co do zasady przywracalne, mają w systemie prawnym zastosowanie przede wszystkim tam, gdzie chodzi o uruchomienie instytucji kontrolnych i innych środków zaskarżania związanych ze sferą ochrony praw obywateli i innych podmiotów prawnych. Terminy te (...) są z zasady przywracalne, bowiem służą ochronie istotnych praw procesowych strony. Z reguły nie wywołują one /a ściślej ich ewentualne przywrócenie w danym czasie/ negatywnych skutków dla innych podmiotów. A jeżeli nawet dochodzi do kolizji tych interesów, to pozostają one względem siebie w odpowiednich proporcjach i nie prowadzi to do nieuzasadnionego naruszenia interesu publicznego.