Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Protokolant Grzegorz Heleniak po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. L. F., W. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 lutego 2010 r. sygn. akt VI SAB/Wa 71/09 w sprawie ze skargi C. L. F., W. B. na bezczynność Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami w przedmiocie wpisu wyrobu medycznego do wykazu leków refundowanych oraz ustalenia ceny urzędowej postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie i umorzyć postępowanie; 2. zasądzić od Ministra Zdrowia na rzecz C. L. F., W. B. kwotę 620 (sześćset dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. akt VI SAB/Wa 71/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę C.T. L. z siedzibą w F., Wielka Brytania na bezczynność Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami w sprawie wpisu wyrobu medycznego do wykazu leków refundowanych oraz ustalenia ceny urzędowej.
Sąd I instancji podał, że strona skarżąca żądała podjęcia uchwały zawierającej stanowisko Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami w przedmiocie wniosku o wpis wyrobu medycznego A. Ag 10 x 10 cm, do wykazu leków i wyrobów medycznych refundowanych oraz wniosku o ustalenie dla tego leku ceny urzędowej. W uzasadnieniu skargi podniesiono, iż ponad 6 lat Zespół nie podjął żadnych czynności zmierzających do rozpatrzenia wniosku. Natomiast z odpowiedzi na skargę Dyrektora Departamentu Polityki Lekowej i Farmacji w Ministerstwie Zdrowia wynika, że uchwała we wnioskowanym przedmiocie została podjęta w dniu [...] października 2009 r. i wysłana stronie drogą pocztową oraz faxem w dniu 27 października 2009 r.
Przedstawiając motywy rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że skarga na bezczynność Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami działającego przy Ministrze Zdrowia, w zakresie podjęcia uchwały zawierającej stanowisko Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami w przedmiocie wniosku o wpis wyrobu medycznego do wykazu leków refundowanych i ustalenia ceny urzędowej, nie podlega kognicji sądu administracyjnego. Wymieniony Zespół nie jest bowiem organem administracji publicznej określonym przez przepis art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, dalej k.p.a.), którego działanie podlega kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.), a jedynie organem powołanym do procedowania przy Ministrze Zdrowia, który to minister jest organem administracji publicznej. W konsekwencji brak działania Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami nie może podlegać kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.
Skargę kasacyjną od postanowienia WSA w W. z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. akt VI SAB/Wa 71/09, wniosła C.T. L. z siedzibą w F., Wielka Brytania. Strona wnosząca skargę kasacyjną zaskarżyła powyższe postanowienie w całości, żądając jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.
Na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, to jest:
1) art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., które miało istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez niewłaściwą interpretację tego przepisu, przyjmującą, że uchwała Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami, o której mowa w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 ze zm., dalej ustawa o cenach), nie jest aktem ani czynnością z zakresu administracji publicznej, dotyczącym uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., podczas gdy przedmiotowa uchwała spełnia przesłanki uznania jej za taki akt;