Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Hanna Kamińska po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku L. Ż. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej L. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 14 grudnia 2011 r.; sygn. akt III SA/Gd 336/11 w sprawie ze skargi L. Ż. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 9 maja 2011 r.; nr [...], [...], [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.
L. Ż. pismem z dnia 5 lutego 2012 r. wniósł skargę kasacyjną do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Gd 336/11 w sprawie z jego skargi na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] maja 2011 r., nr [...], [...], [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.
Pismem z dnia 4 czerwca 2012 r. (data wpływu do Naczelnego Sądu Administracyjnego: 8 czerwca 2012 r.) skarżący złożył wniosek o wstrzymanie zaskarżonych decyzji wyjaśniając, że jest właścicielem całego parteru budynku położonego w Ł. przy ul. K. [...], w którym prowadzi działalność handlową w okresie 2 miesięcy wakacyjnych, ponieważ w pozostałym okresie brak kupujących czyni tę działalność nieopłacalną, nawet pomimo posiadania pozwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Zaprzestanie handlu alkoholami w tym krótkim okresie roku połączone musiałoby być z całkowitym zaprzestaniem prowadzenia działalności handlowej, a nie zwalniałoby skarżącego z dokonywania opłat i utrzymania obiektu oraz spowodowałoby niebezpieczeństwo wyrządzenia mu znacznej szkody. Szkoda ta polegałaby nie tylko na utracie bieżących korzyści z handlu, ale i wiązałaby się z uniemożliwieniem zbycia tej nieruchomości za cenę możliwą do osiągnięcia, gdyby ograniczenia w działalności handlowej wprowadzone decyzjami SKO nie nastąpiły. Niekorzystne skutki ograniczenia funkcjonalności nieruchomości skarżącego w ostatecznym razie byłyby trudne do odwrócenia zważywszy, że nieeksploatowany obiekt ulegałby dalszej dekapitalizacji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270), powoływanej dalej jako p.p.s.a., katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest w stosunku do wnioskodawcy zasadne.
Przenosząc te uwagi natury ogólnej na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, że skarżący, pomimo ciążącego na nim obowiązku, nie wykazał zaistnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Za uwzględnieniem jego wniosku nie przemawiały także okoliczności wskazane w poprzednim wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, złożonym w toku postępowania przed Sądem I instancji, rozpatrzonym przez ten Sąd negatywnie. Skarżący stwierdził jedynie, że niemożność sprzedaży napojów alkoholowych spowoduje całkowitą nieopłacalność prowadzonej przez siebie działalności handlowej, jak i obniży wartość nieruchomości, w której ta działalność jest prowadzona, w przypadku jej ewentualnej sprzedaży. Te okoliczności nie zostały przez skarżącego w jakikolwiek sposób uprawdopodobnione, a jego argumenty mają charakter wyłącznie subiektywny, i jako takie nie mogą być zweryfikowane w postępowaniu o udzielenie ochrony tymczasowej.