Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 24 stycznia 2012 r., sygn. akt V SA/Wa 2446/11 w sprawie ze skargi J. S. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia 2 czerwca 2010 r. nr XXXII/273/10 w przedmiocie ustalenia podstawy naliczenia dotacji dla niepublicznych przedszkoli postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie; 2. oddalić wniosek o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę J. S. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podstawy naliczania dotacji dla niepublicznych przedszkoli.
Referując stan faktyczny sprawy, Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną uchwałą Gmina P. ustaliła tryb udzielania i rozliczania dotacji dla niepublicznych jednostek oświatowych prowadzonych na terenie Gminy oraz zakres i tryb kontroli prawidłowości ich wykorzystania.
Po wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] sierpnia 2011 r., J. W. złożył skargę na wskazaną uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy P. wniosła o odrzucenie skargi, z uwagi na jej uchylenie i zastąpienie uchwałą Rady Gminy P. z dnia [...] maja 2011 r. nr [...], wobec czego zaskarżona uchwała nie istnieje już w obrocie prawnym, ewentualnie o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wskazał, że ze względu na uchylenie zaskarżonej uchwały, skarżący wniósł skargę na akt już nieistniejący. Z tego względu skarga jako niedopuszczalna została odrzucona na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. poz. 270 z 2012 r.; dalej p.p.s.a.).
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożył J. S., wnosząc o jego uchylenie i ponowne rozpoznanie sprawy przez WSA oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania wszczętego skargą kasacyjną. Zarzucił naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
- art. 3 § 2 pkt 6 oraz § 3 p.p.s.a. poprzez niezastosowanie w wyniku błędnej interpretacji, że uchwała rady gminy, która została uchylona przez nową uchwałę, nie może być przedmiotem postępowania o stwierdzenie jej nieważności, a przez to nieprzeprowadzenie kontroli działalności administracji publicznej i zaniechanie rozstrzygnięcia skargi na zaskarżoną uchwałę;
- art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. poprzez jego zastosowanie w wyniku błędnego uznania, że w przedmiotowej sprawie wniesienie skargi na zaskarżoną uchwałę było niedopuszczalne i tym samym odrzucenie skargi, podczas gdy powinna ona zostać rozpatrzona przez WSA;
- art. 147 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie, podczas gdy WSA powinien uwzględnić skargę z uwagi na oczywistą niezgodność z prawem zaskarżonej części uchwały;
- art. 174 pkt 1 poprzez niezastosowanie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. nr 142 poz. 1591 z 2001 r. ze zm.; dalej usg.) i nieuwzględnienie skargi pomimo istnienia podstaw do stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały, z uwagi na to, że naruszyła uprawnienie skarżącego wynikające z obowiązujących przepisów;
oraz naruszenie przepisów prawa materialnego: art. 2 i 7 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. nr 78 poz. 483 ze zm.) poprzez ich niezastosowanie, a to przez pozostawienie w obrocie prawnym uchwały pozostającej w sprzeczności z obowiązującym prawem, w szczególności z art. 90 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. nr 256 poz. 2572 z 2004 r.; dalej uso.).