Wniosek w przedmiocie prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Protokolant Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej wniosku Prezydenta Miasta K. z dnia [...] października 2013 r., nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta K. Prezydentem Miasta G. w przedmiocie prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego postanawia: wskazać Prezydenta Miasta K. jako organ właściwy do prowadzenia egzekucji administracyjnej w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 31 października 2013 r. Prezydent Miasta K. wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta K. i Prezydentem Miasta G. poprzez wskazanie organu właściwego do prowadzenia podstępowania egzekucyjnego. Wnioskodawca wskazał, że postanowieniem z dnia 4 października 2013 r. Prezydent Miasta G. stwierdził swoją niewłaściwość w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego tytułów wykonawczych dotyczących M. K. i M. B. zamieszkałych w G., wydanych w związku z nieuiszczeniem przez nich grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego. W motywach rozstrzygnięcia Prezydent Miasta G. wskazując na treść przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1015, dalej: ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji), w szczególności na art. 19 § 2 tej ustawy, stwierdził, że organ jednostki samorządu terytorialnego jest właściwy do prowadzenia egzekucji administracyjnej wyłącznie własnych należności pieniężnych, a więc takich dla ustalania, określania i pobierania których właściwy jest ten sam organ. Wobec tego Prezydent Miasta G. uznał, ze nie może podejmować żadnych działań egzekucyjnych, gdyż nie jest organem właściwym do prowadzenia egzekucji w wymienionych sprawach.

Prezydent Miasta K. wskazał, że zgodnie z art. 19 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, właściwy organ gminy o statusie miasta, wymienionej w odrębnych przepisach oraz gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, dla których ustalania lub określania i pobierania jest właściwy ten organ. W ocenie wnioskodawcy z treści przywołanego przepisu nie wynika, że właściwy organ gminy o statucie miasta jest organem egzekucyjnym tylko w tych sprawach, w których orzekł o ustaleniu bądź określeniu wysokości egzekwowanej następnie należności pieniężnej albo też był właściwy miejscowo do orzekania w tym przedmiocie. Przepis ten, zdaniem wnioskodawcy nie wypowiada się w formie dokonanej o zrealizowaniu odpowiednim aktem administracyjnym ustaleniu lub określeniu wysokości należności pieniężnych. Burmistrz lub Prezydent miasta nie musi wydać decyzji o ustaleniu bądź określeniu by móc być w tym zakresie następnie organem prowadzącym egzekucję administracyjną. Nie musi być, zdaniem wnioskodawcy, nawet organem właściwym miejscowo do wydania decyzji w tym przedmiocie, albowiem art. 19 § 2 ustawy nie stanowi o właściwości miejscowej. Wnioskodawca wskazał ponadto, że zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej: k.p.a.) organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu nie tylko swojej właściwości rzeczowej ale także miejscowej. Zgodne zaś z art. 22 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych z prawa majątkowych lub ruchomości ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby zobowiązanego. Wobec tego, że zobowiązani z tytułów wykonawczych zamieszkują na terenie objętym właściwością miejscową Prezydenta Miasta G., to Prezydent Miasta G. jest organem właściwym zarówno rzeczowi jak i miejscowo w sprawie.

Strona 1/3