Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik (spr.) Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Urszula Wilk po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Prezydenta Miasta Katowice z dnia [...] sierpnia 2018 r., nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Katowice a Burmistrzem Miasta Sanoka w przedmiocie potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych postanawia: 1. odrzucić wniosek; 2. zwrócić Prezydentowi Miasta Katowice ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego uiszczony wpis sądowy w wysokości 100 (sto) złotych.
Wnioskiem z dnia 23 sierpnia 2018 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Katowicach (dalej: Dyrektor) wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Katowicach a Burmistrzem Miasta Sanoka (dalej: Burmistrz) poprzez wskazanie Burmistrza jako organu właściwego do rozpoznania sprawy administracyjnej, w przedmiocie potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
W uzasadnieniu wniosku Dyrektor wskazał, że pismem z dnia 23 maja 2018 r. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Sanoku zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Katowicach o potwierdzenie prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych T F, zamieszkałego w K, przy ul. R [...].
Dyrektor ustalił, że T F , nie zamieszkuje pod wskazanym adresem i nie figuruje w rejestrach Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Katowicach. Ustalił również że T F był hospitalizowany w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Sanoku. W związku z powyższym, na podstawie art. 65 § ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 23), dalej: k.p.a., przekazał wniosek o potwierdzenie prawa do świadczeń opieki zdrowotnej do Burmistrza Miasta Sanoka. W piśmie Dyrektor powołał się na art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2015 r., 581 ze zm.), dalej: u.ś., art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1025), dalej: k.c., art. 21 § 1 pkt 3 i art. 21 § 2 k.p.a.
Burmistrz Miasta Sanoka przekazał wniosek szpitala do Dyrektora.
W uzasadnieniu organ podał, że T F nigdy nie był zameldowany na terenie Sanoka, nie jest znany MOPS w Sanoku, nie jest znany strażnikom Straży Miejskiej w Sanoku, nie przebywa w Domu Inwalidy Bezdomnego w Sanoku i nigdy tam nie przebywał. Po sprawdzeniu tej osoby w systemie rejestrów państwowych ŹRÓDŁO ustalono, że ostatni meldunek stały T F był w Katowicach.
W dniu 23 sierpnia 2018 r. Dyrektor zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem Miasta Sanoka.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość skierowany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Katowicach podlega odrzuceniu.
Spory o właściwość mogą mieć miejsce tylko między organami administracji publicznej. W rozpoznawanym przypadku między organami jednostek samorządu terytorialnego. Stosownie do treści art. 22 § 3 pkt 2 k.p.a. z wnioskiem o rozpoznanie sporu o właściwość może wystąpić organ jednostki samorządu terytorialnego. Z treści art. 5 § 2 pkt 6 k.p.a. wynika, że organem gminy jako jednostki samorządu terytorialnego jest wójt, burmistrz, prezydent miasta oraz kierownicy służb, inspekcji i straży działający w imieniu wójta, burmistrza i prezydenta miasta. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Katowicach reprezentujący Prezydenta Miasta Katowice, jak zostało wskazane we wniosku, nie jest organem o jakim stanowi art. 5 § 2 pkt 6 k.p.a. W ogóle Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Katowicach nie może być wnioskodawcą o rozstrzygnięcie sporu, bo nie jest organem, a tylko jednostką pomocniczą organu, jakim jest Prezydent Miasta Katowice. Taka rola Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Katowicach wynika z treści art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2018 r. poz. 1508 ze zm.). Organem takiego ośrodka jest kierownik, który na mocy art. 110 ust. 7 tej ustawy ma upoważnienie tylko do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach indywidualnych z zakresu pomocy społecznej co do zadań tej pomocy należących do zadań własnych gminy. Zatem zakres działania kierownika jest określony jednoznacznie. W orzecznictwie nie budzi wątpliwości pogląd, że upoważnienie kierownika do wydawania decyzji nie wyłącza kompetencji organu wykonawczego gminy do rozstrzygania spraw (zob. wyrok NSA z dnia 27 października 2017 r., I OSK 1420/15, CBOSA), zatem nie wyłącza właściwości tego organu w tych sprawach.
Konkludując stwierdzić należy, że Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Katowicach nie jest organem jednostki samorządu terytorialnego (gminy). Jest tylko jednostką organizacyjną realizującą zadania z zakresu pomocy społecznej, a to oznacza, ze nawet gdyby z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość wystąpił kierownik tego ośrodka, co w rozpoznawanej sprawie nie ma miejsca bo wnioskodawcą jest ośrodek, to i tak wniosek pochodziłby od podmiotu nieuprawnionego, bo nie od organu jednostki samorządu terytorialnego (zob. wyrok NSA z dnia 4 lipca 2017 r., I OSK 1127/16).
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 15 § 2, art. 64 § 3 p.p.s.a. O zwrocie wpisu od wniosku NSA orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.