Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędziowie NSA Tadeusz Cysek Maria Myślińska Protokolant Sylwia Kizińska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej wniosku Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2008 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji a Prezydentem Miasta W. w przedmiocie wydania zaświadczenia o położeniu salonu gier losowych postanawia: oddalić wniosek
S. Sp. z o.o. w W. zamierza ubiegać się o wydanie zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych. Z uwagi na przepis art. 30 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.), w myśl którego punkty gry na automatach o niskich wygranych mogą być usytuowane w lokalach gastronomicznych, handlowych lub usługowych, oddalonych co najmniej 100 m od szkół, placówek oświatowo-wychowawczych, opiekuńczych oraz ośrodków kultu religijnego, wspomniana spółka pismem z dnia [...] kwietnia 2008 r. zwróciła się do Urzędu Miasta W. Dzielnica P. o wydanie w tej mierze stosownego zaświadczenia.
Postanowieniem Prezydenta Miasta W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. Nr [...] organ ten uznał się za niewłaściwy w sprawie i przekazał ją do załatwienia Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Jako podstawę prawną postanowienia organ wskazał art. 65 § 1 k.p.a. Stosownie do tego przepisu, jeżeli organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego. Przekazanie sprawy do organu właściwego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. W świetle uzasadnienia powyższego postanowienia organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie w oparciu o dane wynikające z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Natomiast, jak wskazał Prezydent Miasta W., Delegatura Biura Architektury i Planowania Przestrzennego w Dzielnicy P. Urzędu W. nie prowadzi wspomnianej ewidencji i nie ma innych materiałów na temat prowadzonych działalności w obiektach budowlanych, w tym o istniejących ośrodkach kultu religijnego.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego przez wskazanie Prezydenta Miasta w W. jako organu właściwego do rozpatrzenia sprawy. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji uznał się za organ niewłaściwy do wypowiadania się w sprawach określonych w art. 30 ustawy o grach i zakładach wzajemnych, a ponadto nie prowadzi ewidencji rejestrów, w rozumieniu art. 218 k.p.a., i nie posiada danych pozwalających ustalić odległość szkół, placówek oświatowo-wychowaczych, opiekuńczych oraz ośrodków kultu religijnego od usytuowania punktów gry na automatach o niskich wygranych. Jako podstawę prawną Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazał art. 4 w związku z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej "p.p.s.a.". Stosownie do art. 4 p.p.s.a. sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. W myśl zaś art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory, o których mowa w art. 4.