Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Korycińska po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 marca 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 2005/07 w zakresie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi A.B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2007 r., Nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., odrzucił wniosek A.B. o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2007 r. w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że pierwszym dniem terminu do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., był dzień 7 stycznia 2007 r., w którym doręczono skarżącemu postanowienie tego Sądu z dnia 10 grudnia 2007 r. o odrzuceniu skargi wniesionej po terminie. Nadany w urzędzie pocztowym w dniu 2 lutego 2008 r. wniosek skarżącego Sąd uznał zatem za spóźniony.
Na powyższe postanowienie A.B. złożył zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania WSA w W. W uzasadnieniu podniósł, że we wniosku o przywrócenie terminu, zgodnie z treścią art. 87 § 2 p.p.s.a. uprawdopodobnił okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi, którą omyłkowo wniósł bezpośrednio do WSA w W.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
Zgodnie z treścią przepisu art. 88 zdanie pierwsze p.p.s.a. spóźniony, lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. W myśl natomiast przepisu art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, trafnie Sąd I instancji uznał, iż 7 stycznia 2008 r. jest datą, od której rozpoczął bieg termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi. W tym bowiem dniu skarżący otrzymał odpis postanowienia o odrzuceniu skargi, a zatem w tym dniu ustała przyczyna uchybienia terminu, określona w przepisie art. 87 § 1 p.p.s.a. i od tej daty biegł siedmiodniowy termin na złożenie wniosku. Wniosek powinien zostać zatem złożony przez skarżącego do dnia 17 stycznia 2008 r. Skoro zatem wniosek skarżącego został nadany w urzędzie pocztowym w dniu 2 lutego 2008 r., to zasadnie Sąd I instancji uznał go za spóźniony, co skutkowało jego odrzuceniem.
Nie zasługują na uwzględnienie także te wywody podnoszone w uzasadnieniu zażalenia, które zmierzają do wykazania, że skarżący uprawdopodobnił okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi. Sąd I instancji nie mógł bowiem merytorycznie rozpoznać tego wniosku i odnieść się do wskazywanej przez skarżącego okoliczności omyłkowego wniesienia skargi bezpośrednio do WSA w W. Wniosek złożony przez skarżącego z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., Sąd I instancji zobligowany był odrzucić na podstawie art. 88 p.p.s.a., jako spóźniony.
Należy przy tym zauważyć, że skarżący myli dwie kwestie - a mianowicie uchybienie terminu do wniesienia skargi i uchybienie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. W kwestionowanym postanowieniu Sąd rozstrzygnął tę drugą kwestię odrzucając spóźniony wniosek. Tymczasem argumentacja zażalenia odnosi się do przyczyn uchybienia terminu do wniesienia skargi.
Z uwagi na to, że rozstrzygnięcie zawarte w zaskarżonym postanowieniu odpowiada prawu, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. oddalił zażalenie, jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw.