Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tadeusz Cysek po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia E. L., J. L., J. L. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 stycznia 2010 r., sygn. akt II GZ 112/09 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi E. L., J. L., J. L. na decyzję Dyrektora Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji I Modernizacji Rolnictwa w C. z dnia [...] maja 2007 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych postanawia: odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2010 r., sygn. akt II GZ 112/09, Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił zażalenie E. L., J. L., J. L. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 maja 2009 r., sygn. akt II GZ 112/09, w sprawie ze skargi E. L., J. L., J. L. na decyzję Dyrektora Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w C. z dnia [...] maja 2007 r. w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych.
E. L., J. L., J. L. pismem z dnia [...] stycznia 2010 r. (nazwanym "wniosek-zażalenie wraz ze skargą kasacyjną") zakwestionowali powyższe postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarzucając naruszenie szeregu przepisów Konstytucji RP (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) i ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Powyższe zażalenie jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) zażalenie jest obok skargi kasacyjnej środkiem odwoławczym, który wnosi się do Naczelnego Sądu Administracyjnego i przysługuje od postanowień wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto od postanowień wymienionych w tym przepisie.
Z kolei z treści art. 15 § 1 pkt 1, art. 173 § 1 i art. 194 § 1 p.p.s.a. wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpoznawania środków odwoławczych, tj. skargi kasacyjnej i zażaleń od wyroków i postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych stosownie do przepisów tej ustawy. Ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera natomiast przepisu, który dopuszczałby możliwość rozpoznawania skargi kasacyjnej bądź zażalenia od orzeczeń wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny, bowiem orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stają się prawomocne z chwilą ich wydania.
Zaskarżone postanowienie z dnia 7 stycznia 2010 r. zostało doręczone skarżącym wraz z pouczeniem, iż jest ono ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.
W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.