Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie oddalenia wniosku o wymierzenie grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. w sprawie z wniosku W.S. o wymierzenie grzywny Ministrowi Finansów w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2016 r.; sygn. akt V SO/Wa 18/14 w przedmiocie oddalenia wniosku o wymierzenie grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. w sprawie z wniosku W.S. z dnia [...] czerwca 2014 r. o wymierzenie grzywny Ministrowi Finansów w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 22 grudnia 2016 r. (sygn. akt V SO/Wa 18/14) oddalił wniosek W. S. o wymierzenie grzywny Ministrowi Finansów w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym:

Wnioskiem z [...] czerwca 2014 r. W. S. wystąpił o wymierzenie Ministrowi Finansów grzywny za niezastosowanie się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Zdaniem wnioskodawcy organ nie przekazał Sądowi kompletnych akt sprawy. W treści wniosku skarżący nie wskazał, jakie konkretnie braki zarzuca aktom przekazanym przez Ministra, powołując się jedynie na wadliwość doręczeń pism w postępowaniu administracyjnym (uznanych za doręczone wskutek podwójnego awizowania) i "ukrywanie dowodów przez funkcjonariuszy publicznych".

W odpowiedzi na powyższy wniosek Minister wniósł o jego oddalenie, uznając zarzut strony za nieuzasadniony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając zaskarżonym postanowieniem wniosek wskazał, że stosownie do unormowania art. 54 § 2 p.p.s.a. (w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia przedmiotowego wniosku) organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. WSA zaznaczył, że wyłączną materialnoprawną przesłanką orzeczenia grzywny jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. w terminie przewidzianym w tym przepisie. Trzydziestodniowy termin na przekazanie akt wynika stąd, że organ musi mieć zagwarantowany czas na zapoznanie się z zarzutami zawartymi w skardze, przeanalizowanie ich, przygotowanie własnego stanowiska w sprawie, które zawarte zostanie w odpowiedzi na skargę oraz skompletowanie akt postępowania administracyjnego, które przekazane będą do sądu. Niezastosowanie się przez organ do obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. skutkuje tym, że na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. sąd może orzec o wymierzeniu organowi grzywny.

Przenosząc te uwagi na grunt niniejszej sprawy Sąd wskazał, że organ, wykonując w dniu 27 grudnia 2013 r. obowiązek przekazania do sądu skargi wraz z aktami oraz odpowiedzią na skargę, dochował ustawowego terminu na dokonanie tej czynności. Natomiast twierdzenia strony, że Minister nie przekazał kompletnych akt administracyjnych WSA ocenił jako nieuzasadnione i niestanowiące przesłanki wymierzenia organowi grzywny. Zaznaczył, że organ przekazał wszystkie dokumenty, o których stanowi wspomniany na wstępie przepis art. 54 § 2 p.p.s.a., tj. skargę, odpowiedź na skargę oraz akta administracyjne sprawy dotyczącej skargi na przewlekłość organu. Sąd podkreślił też, że wnioskodawca nie formułował zarzutu, że organ nie przekazał wszystkich dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, ograniczając się do twierdzenia, że upomnienia, decyzje i tytuły wykonawcze nie zostały mu skutecznie doręczone. W ocenie Sądu nie można więc mówić, że organ nie wykonał omawianego obowiązku lub wykonał go częściowo.

Strona 1/3