Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 1058/16 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w W. (dawniej B. Sp. z o.o. w W.) na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 7 września 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 1058/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Przedstawiając stan sprawy, Sąd I instancji podał, że A. Sp. z o.o. w skardze na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2016 r. zawarła wniosek o wstrzymanie jej wykonania.
Sąd I instancji, odmawiając wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, stwierdził, że instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy, zaś wykazanie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem spoczywa na skarżącym. Jak podnoszono wielokrotnie w orzecznictwie, sąd nie bada z urzędu faktu, czy szkoda lub trudne do usunięcia skutki rzeczywiście mogą zaistnieć, lecz wykazanie tego faktu ciąży na wnioskodawcy. Jest on zobowiązany do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami. Sąd I instancji stwierdził, że strona skarżąca w ogóle nie uzasadniła swojego żądania, nie przedstawiła żadnego argumentu wskazującego na potrzebę czy konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz nie przedstawiła żadnych dokumentów przemawiających na rzecz jej wniosku. Zupełny brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła A. Sp. z o.o., wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, ewentualnie o jego uchylenie w całości i wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżonemu postanowieniu skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 61 § 3 p.p.s.a. wskutek przyjęcia, że skarżący nie wykazał trudnych do odwrócenia skutków i znacznej szkody, jakie może dla niego spowodować wykonanie decyzji, podczas gdy ze względu na to, że brak było podstaw do wydania zaskarżonej decyzji, albowiem skarżąca spółka przeznaczyła uzyskane z Funduszu środki w całości na pokrycie kosztów płacy pracowników niepełnosprawnych, jak też nie zawyżyła kosztów płacy, egzekwowanie na podstawie tej decyzji zwrotu jakichkolwiek środków na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wiąże się dla skarżącej ze szkodą i skutkami, które niepotrzebnie trzeba będzie odwracać, czyli z koniecznością zwrotu środków w razie ich wyegzekwowania od spółki.
W uzasadnieniu zażalenia skarżąca podniosła argumenty dotyczące zasadności wydania zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie znajduje usprawiedliwionych podstaw.
Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.