Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rozwoju nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Hanna Kamińska po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 2231/16 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi W. R. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rozwoju
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 października 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 2231/16, odrzucił skargę [...] na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 30 maja 2016 r. w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej.

Z uzasadnienia Sądu I instancji wynika, że w dniu 6 lipca 2016 r. [...] - dalej: skarżąca - reprezentowana przez pełnomocnika adw. [...] wniosła skargę na ww. decyzję.

Zarządzeniem z dnia 11 sierpnia 2016 r. Sąd I instancji wezwał pełnomocnika skarżącej do usunięcia braku formalnego skargi przez nadesłanie oryginału lub poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu strony skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi.

W odpowiedzi na wezwanie pełnomocnik skarżącej nadesłał poświadczoną za zgodność kserokopię pełnomocnictwa. Jednakże kserokopia pełnomocnictwa procesowego została uwierzytelniona w niekompletny sposób. Nie zawierało ono ani oznaczenia daty, ani miejsca jego sporządzenia. W związku z powyższym WSA uznał, że pełnomocnik nie uzupełnił braków formalnych skargi, co spowodowało jej odrzucenie.

Sąd I instancji podkreślił, że pełnomocnik skarżącej nadesłał pismo z którego wynika, że skarżąca w dniu 7 lipca 2016 r. wypowiedziała mu pełnomocnictwo. Zgodne z art. 42 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wypowiedzenie pełnomocnictwa przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do sądu od dnia zawiadomienia go o tym, w związku z tym zasadnym było wezwanie pełnomocnika do uzupełnienia braków formalnych skargi.

W zażaleniu skarżąca zaskarżyła ww. postanowienie w całości, zarzucając mu naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. przez uznanie przez WSA w Warszawie, iż nieuzupełnienie braków formalnych skutkuje odrzuceniem skargi na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 30 maja 2016 r. Wskazując na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

W uzasadnieniu skarżąca podkreśliła, że WSA dokonał niewłaściwej wykładni art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Powyższe z tego względu, że wypowiedzenie pełnomocnictwa dla adwokata [...] zostało przesłane do Sądu w dniu 1 sierpnia 2016 r., listem poleconym. Tym samym od tej daty WSA winien prowadzić korespondencję bezpośrednio ze skarżącą, a nie z jej ówczesnym pełnomocnikiem.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Analiza akt sprawy, pozwalająca na zrekonstruowanie prawoprocesowego stanu faktycznego sprawy. Prowadzi do konkluzji, że po stronie skarżącej doszło do nieprawidłowości polegającej na nienależytym niewypełnieniu dyspozycji normy zawartej w art. 42 § 1 p.p.s.a. Jak oświadczyła skarżąca w zażaleniu, wypowiedzenie pełnomocnictwa dla ówczesnego pełnomocnika adwokata [...] nastąpiło przy piśmie przesłanym do Sądu w dniu 1 sierpnia 2016 r. Jednakże, co istotne pisma takiego brak jest w aktach sprawy. Tym samym w dniu sformułowania wezwania WSA do uzupełnienia braków formalnych skargi [...] reprezentowana była przez pełnomocnika - adwokata. Do tego ostatniego Sąd I instancji skierował stosowane wezwanie. Dopiero od dnia 12 września 2016 r. tj. od dnia, w którym pełnomocnik skarżącej zawiadomił Sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa (k. 38 akt sądowych), można mówić o cofnięciu umocowania w stosunku do Sądu. Stosownie bowiem do przepisu art. 42 § 1 p.p.s.a. wypowiedzenie pełnomocnictwa przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do Sądu od dnia zawiadomienia go o tym. Twierdzenie strony skarżącej, że umocowanie odwołała wraz z pismem z dnia 1 sierpnia 2016 r. nie jest wiarygodne, ponieważ w aktach brak jest takiego pisma. Do dnia 12 września 2016 r. (tj. wpływu pisma byłego pełnomocnika skarżącej) Sąd I instancji nie posiadał informacji o wypowiedzeniu pełnomocnictwa. Dopiero od tej wypowiedzenie pełnomocnictwa odniosło skutek prawny względem Sądu.

W konsekwencji Naczelny Sąd Administracyjny zażalenie jako niezasadne oddalił na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rozwoju