Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Janusza S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 października 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 317/16 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi Janusza S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z ewidencji instruktorów nauki jazdy postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 3 października 2016 r. odrzucił zażalenie Janusza S. w sprawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z ewidencji instruktorów nauki jazdy.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 29 czerwca 2016 r., oddalił skargę Janusza S. (dalej: Skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie w przedmiocie skreślenia z ewidencji instruktorów nauki jazdy.
Od powyższego orzeczenia skarżący wniósł napisaną przez siebie skargę kasacyjną.
Postanowieniem tego Sądu z dnia 7 września 2016 r. przedmiotowa skarga kasacyjna, jako obarczona nieusuwalnym brakiem formalnym, tj. sporządzona przez osobę nieposiadającą kwalifikacji wymienionych w art. 175 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a." - została odrzucona jako niedopuszczalna.
W terminie zakreślonym do wniesienia przewidzianego środka odwoławczego, skarżący wniósł pismo z dnia [...] września 2016 r. Pismo to, ze względu na sformułowane w nim zarzuty, zostało potraktowane jako sporządzone przez skarżącego zażalenie na wyżej powołane postanowienie Sądu z dnia 6 września 2016 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zaskarżonym postanowieniem odrzucił zażalenie Skarżącego sporządzone ponownie osobiście, powołując się na treść art. 194 § 4 p.p.s.a., który ma charakter bezwzględny.
Na powyższe postanowienie Skarżący złożył zażalenie zarzucając Sądowi I instancji zastosowanie błędnej podstawy, a także błędne stwierdzenie, że strona nie może osobiście złożyć zażalenia na przedmiotowe postanowienie. Zdaniem Skarżącego jest to ograniczenie prawa strony do złożenia zażalenia. Dodatkowo dotyczy ono wyłącznie czynności formalnej i nie ma wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.
Naczelny Sad Administracyjny zważył co następuje:
W ocenie NSA Sąd I instancji prawidłowo odrzucił zażalenie skarżącego na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Jak stanowi art. 194 § 4 zd. pierwsze p.p.s.a., zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Wyjątkowo, zażalenie może być sporządzone przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesora lub doktora habilitowany nauk prawnych, będącego stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli zażalenie takie wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 w zw. z art. 194 § 4 p.p.s.a.).
Zażalenie na postanowienie z 7 września 2016 r. skarżący sporządził i wniósł osobiście. Wobec tego bezsprzecznie nie został spełniony wymóg, o którym mowa w art. 194 § 4 p.p.s.a. Ponadto, z akt sprawy nie wynika, żeby skarżący był jednym z podmiotów, w których mowa w art. 175 § 2. Wobec tego zasadnie Sąd I instancji zastosował art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. i odrzucił zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji