Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Maria Myślińska po rozpoznaniu w dniu 19 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 843/06 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przyznać M. M. prawo pomocy w zakresie częściowym w postaci ustanowienia adwokata.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 11 lipca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 843/06 odmówił M. M. przyznania prawa pomocy przez ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 grudnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że nie znalazł podstaw dla pozytywnego załatwienia wniosku skarżącego z uwagi na to, że nieuprawdopodobnił on, że jego sytuacja charakteryzuje się ubóstwem, a tylko taka okoliczność, zdaniem Sądu, uzasadnia przyznanie prawa pomocy.

Sąd I instancji podał, że skarżący posiada samochód osobowy marki Opel Meriva, zakupiony w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, który to samochód jest spłacany przez skarżącego z bieżących dochodów i pożyczek zaciągniętych od rodziny i znajomych kosztem nieopłacania bieżących płatności, m.in. składek ZUS. Zdaniem Sądu, skoro skarżący zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej to samochód nie jest niezbędny do jej prowadzenia i stanowi znaczny majątek, a jego posiadanie pozwala przyjąć, że skarżący nie jest osobą na tyle ubogą, że nie jest możliwe ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika we własnym zakresie. W ocenie Sądu skarżący będąc chwilowo bez pracy wraz z żoną mogą poczynić oszczędności z uwagi na fakt nieponoszenia przez nich kosztów utrzymania mieszkania, gdyż zamieszkują w pomieszczeniu gospodarczym udostępnionym im nieodpłatnie przez syna. Skarżący jest także w "uprzywilejowanej sytuacji", ponieważ z mocy prawa zwolniony jest od kosztów sądowych, a przyznanie mu adwokata w sprawie umorzenia należności składkowych z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy byłoby nieuzasadnione w porównaniu z innymi skarżącymi znajdującymi się w podobnej sytuacji.

M. M. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie zaskarżając je w całości i domagając się jego uchylenia i przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika procesowego.

Skarżący wskazując przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a. - zawierające regulacje dotyczące instytucji prawa pomocy podniósł, że jego sytuacja materialna, w szczególności dochód miesięczny w wysokości ok. 900 zł mający wystarczyć na utrzymanie 4 osób nie pozwala na poczynienie oszczędności na pokrycie kosztów zastępstwa procesowego. Skarżący stwierdził, że mieszkająca z nim żona jest osobą niezdolną do pracy, chorą wymagającą leczenia i rehabilitacji. Koszty uzyskiwanych przez skarżącego i jego żonę dochodów muszą wystarczyć zarówno na ich utrzymanie jak i na leczenie żony.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Podkreślenia wymaga fakt, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w formie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika oznacza pokrycie tego wydatku z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których pokrycie przez stronę tych kosztów jest rzeczywiście niemożliwe.

Strona 1/2