Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów nr [...] w przedmiocie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zakładów wzajemnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Ministra Finansów na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 1940/17 w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zakładów wzajemnych postanawia oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z 25 stycznia 2018 r. (sygn. akt V SA/Wa 1940/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA) umorzył postępowanie sądowe ze skargi Spółki A (dalej: skarżąca) na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z [...] sierpnia 2017 r. (nr [...]) w przedmiocie zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zakładów wzajemnych, a także zasądził od Ministra Finansów na rzecz skarżącej 1800 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

WSA wskazał, że w terminie 30 dni od otrzymania skargi Minister Finansów decyzją z [...] października 2017 r. wydaną na podstawie art. 54 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: ppsa) uchylił zaskarżoną decyzję w całości oraz poprzedzającą ją decyzję z [...] czerwca 2017 r. w części dotyczącej naliczenia opłaty za zmianę zezwolenia w kwocie 8914 zł i orzekł o naliczeniu opłaty w wysokości 424 zł. W tej sytuacji WSA uznał, że postępowanie sądowoadministracyjne stało się bezprzedmiotowe i podlegało umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ppsa.

WSA dodał, że uwzględnienie przez organ skargi w trybie autokontroli uzasadnia pozytywne rozpatrzenie sformułowanego m.in. w skardze wniosku skarżącej o zasądzenie kosztów postępowania, stosownie do art. 201 § 1 ppsa. WSA wskazał, że z uwagi na fakt, iż wpis od skargi nie został uiszczony, zwrot kosztów postępowania obejmował jedynie wynagrodzenie radcy prawnego, który sporządził skargę. Sąd stwierdził, że przedmiotem zaskarżenia zgodnie z art. 216 ppsa jest w niniejszej sprawie należność pieniężna w kwocie 8490 zł, stanowiąca różnicę pomiędzy wysokością opłaty ustaloną przez organ (8914 zł) a wskazywaną przez skarżącą (424 zł). WSA stwierdził, że kwota ta mieści się w przedziale określonym w § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.), a w takim przypadku stawka minimalna wynosi 1800 zł. Wobec tego WSA taką kwotę zasądził na rzecz skarżącej za zastępstwo prawne udzielone przez radcę prawnego.

Minister Finansów złożył zażalenie na postanowienie WSA, zaskarżając to orzeczenie w części dotyczącej zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w zaskarżonej części.

Zaskarżonemu postanowieniu organ zarzucił naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 201 § 1, art. 205 § 2, art. 206, art. 209, art. 210, art. 211, art. 219 i art. 220 § 1 ppsa przez błędne zastosowanie lub niezastosowanie, skutkiem czego było zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu autor zażalenia stwierdził w szczególności, że nie jest dopuszczalne wydanie przez sąd, na wniosek strony, postanowienia o umorzeniu postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 54 § 3 ppsa, w przypadku skorzystania przez organ z uprawnień autokontrolnych, bez uprzedniego uiszczenia przez skarżącego należnego wpisu od skargi. Dopuszczalne jest natomiast wydanie takiego postanowienia na wniosek organu. Skoro skarżąca nie uiściła wpisu od skargi, to WSA powinien był umorzyć postępowanie na wniosek organu, natomiast wniosek skarżącej należało pozostawić bez rozpoznania.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów