Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tadeusz Cysek po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Związku Zawodowego Górników w Polsce - Zarząd Międzyzakładowy KWK "[...] w Katowicach na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 lutego 2006 r. sygn. akt 3/II SA/Ka 1109/03 w zakresie oddalenia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. w Katowicach na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 9 kwietnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia koncesji na wydobywanie kopalin postanawia: oddalić zażalenie NSA/post.1 - postanowienie "ogólne"
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 24 lutego 2006 r., sygn. akt 3/II SA/Ka 1109/03, oddalił wniosek Związku Zawodowego Górników w Polsce - Zarząd Międzyzakładowy [...]" w Katowicach o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. w Katowicach na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 9 kwietnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia koncesji na wydobywanie kopalin.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że cel działania Związku, występującego z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, polegający na ochronie miejsc pracy, ochronie warunków pracy i samopomocy wewnątrzzakładowej (art. 5 statutu) nie uzasadnia wystąpienia z żądaniem, ponieważ przedmiot postępowania sądowego nie wkracza w zakres działania związku zawodowego polegającego na ochronie interesów pracowniczych.
Sąd I instancji wyjaśnił, że postępowanie administracyjne, którego przedmiotem było uzgodnienie koncesji na wydobywanie kopalin, w żaden sposób nie wiązało się z obroną interesów pracowniczych, a w szczególności ochroną miejsc pracy. Postępowanie dotyczy skargi na postanowienie o odmowie uzgodnienia koncesji na wydobywanie kopalin, co nie pozostaje w bezpośrednim związku z tworzeniem miejsc pracy ani ich ograniczaniem.
Zdaniem Sądu I instancji, argumentacja strony skarżącej sprowadza się do wykazywania istnienia interesu faktycznego związku zawodowego w sposobie rozstrzygnięcia sprawy koncesyjnej. Jednocześnie, ta argumentacja zmierza do wykazania istnienia interesu społecznego w przystąpieniu związku do toczącego się już postępowania sądowego w sprawie dotyczącej innej osoby. W tej sprawie Sąd był zobowiązany do dokonania oceny, czy za udziałem związku zawodowego w toczącym się już postępowaniu przemawia zapis statutu, czy nie jest to próba wywarcia nacisku na stronę toczącego się postępowania, próba ingerowania w jej interesy prawne i ekonomiczne. Te wymagania dotyczące także zakresu statutowej działalności Związku Zawodowego Górników w Polsce - Zarząd Międzyzakładowy [...]" powinny być, zdaniem Sądu I instancji, uwzględnione przy podejmowaniu rozstrzygnięcia w trybie art. 33 § 2 p.p.s.a., ponieważ nie można stawiać interesu organizacji społecznej ponad interes strony postępowania.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Związek Zawodowy Górników w Polsce - Zarząd Międzyzakładowy [...]" domagał się jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania lub stwierdzenia nieważności postanowienia oraz zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżonemu postanowieniu skarżący zarzucił naruszenie art. 33 § 2, art. 133 § 1 i art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270), dalej: p.p.s.a., art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96 ze zm.), art. 7, art. 12 i art. 45 Konstytucji, art. 12 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 79, poz. 854 ze zm.), a także art. 3, art. 8, art. 9 oraz art. 11 Konwencji MOP nr 87 z dnia 9 lipca 1959 r. dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych (Dz.U. z 1959 r. Nr 29, poz. 125).