Zażalenie na postanowienie WSA w W. w sprawie ze skargi na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi nr [...] w przedmiocie przekazania według właściwości zażalenia w sprawie stanowiska wierzyciela
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia K. C.- Z. M. "N." s.c. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 26 marca 2008 r. sygn. akt V SA/Wa 703/08 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do złożenia zażalenia w sprawie ze skargi M. C., K. C. - Z. M. "N." s.c. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie przekazania według właściwości zażalenia w sprawie stanowiska wierzyciela postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 26 marca 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 703/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił K. C. przywrócenia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 5 grudnia 2008 r. odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. Ch., K. C. - Z. M. "N." s.c. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie przekazania według właściwości zażalenia w sprawie stanowiska wierzyciela.

W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że w dniu 30 grudnia 2008 r. K. C., zwany dalej "skarżącym", otrzymał odpis postanowienia z dnia 5 grudnia 2008 r., w którym odmówiono mu przyznania prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych, wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia środka zaskarżenia. W dniu 12 stycznia 2009 r. skarżący złożył zażalenie na powyższe postanowienie. Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił zażalenie z uwagi na uchybienie terminu do jego wniesienia. Powyższe postanowienie zostało doręczone stronie w dniu 16 lutego 2009 r. W piśmie z dnia 23 lutego 2009 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 5 grudnia 2008 r. Podniósł, że uchybienie terminowi było niezamierzone i spowodowane chorobą uniemożliwiającą wykonywanie czynności w terminie. Oświadczył, że o uchybieniu terminu dowiedział się z zaskarżonego postanowienia z dnia 27 stycznia 2009 r. i w ciągu 7 dni od daty otrzymania tego postanowienia złożył przedmiotowy wniosek.

Sąd I instancji powołując się na art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", zgodnie z którym, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu, wskazał, że okoliczności sprawy nie dają podstaw do uznania, że uchybienie nastąpiło bez winy skarżącego, bowiem otrzymał on postanowienie Sądu wraz z prawidłowym pouczeniem o trybie i terminie złożenia zażalenia. Ponadto w sprawie nie wystąpiło jakiekolwiek zdarzenie uniemożliwiające dochowanie terminu, którego koniec przypadał na dzień 23 lutego 2009 r. Załączona przez skarżącego kopia orzeczenia lekarza orzecznika ZUS w R. z dnia 18 lutego 2009 r. o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego także nie uprawdopodabnia braku winy w uchybieniu terminu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. podniósł także, że skarżący sam odbiera kierowaną do niego korespondencję oraz pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną M. C., co nawet w sytuacji choroby uniemożliwiającej poruszanie się umożliwia mu dokonanie czynności sądowych w terminie.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący domagając się jego uchylenia i przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 5 grudnia 2008 r.

W uzasadnieniu podniósł, że zaskarżone postanowienie nie odpowiada prawu, bowiem wykazał on, że uchybienie terminu było niezamierzone i spowodowane chorobą uniemożliwiającą wykonywanie czynności sądowych w terminie. W jego ocenie oczywistym jest, że skoro zostało mu przyznane świadczenie rehabilitacyjne, to w okresie 6 miesięcy poprzedzających to orzeczenie skarżący nieprzerwanie przebywał na zwolnieniu lekarskim i stan zdrowia uniemożliwiał mu samodzielne poruszanie się.

Strona 1/2