Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Grabowski po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Ministra Sprawiedliwości na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 1400/06 w zakresie wstrzymania wykonania decyzji po rozpoznaniu zażalenia M. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 1400/06 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi M. Ś. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 czerwca 2006 r., nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska notariusza postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
WSA w Warszawie postanowieniem z dnia 29 września 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 1400/06 po rozpoznaniu zażalenia M. Ś. na postanowienie tego Sądu z dnia 29 sierpnia 2006 r. o odmowie wstrzymania wykonania decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 czerwca 2006 r., Nr DO IV 634/12/06 w przedmiocie odwołania M. Ś. ze stanowiska notariusza, na podstawie art. 195 § 2 w związku z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., uchylił zaskarżone postanowienie i wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.
Rozpatrując niniejszą sprawę ponownie, WSA nie podzielił zarzutu skarżącej, że jest zobowiązany do wzięcia pod uwagę również tych okoliczności, które nie zostały powołane przez skarżącą we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uznał natomiast za zasadne zawarte w zażaleniu stanowisko strony, że wykonanie zaskarżonej decyzji, skutkujące zakończeniem prowadzonej działalności zawodowej, a w konsekwencji utratą przez stronę skarżącą jedynego źródła utrzymania dla niej i jej rodziny, stanowi spełnienie przesłanek do zastosowania tymczasowej ochrony w postępowaniu sądowoadministracyjnym, określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a.
W zażaleniu do NSA Minister Sprawiedliwości zaskarżył powyższe postanowienie w całości i wniósł o jego uchylenie. Organ wskazał, że w sprawie niniejszej nie występują przesłanki, o których mowa w art. 16 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369 ze zm.), na podstawie których Minister Sprawiedliwości może przedłużyć wykonywanie zawodu notariusza poza granicę wiekową przyjętą w tym przepisie jeżeli uzna, że zachodzą uzasadnione powody. Skarżąca przed osiągnięciem 70 roku życia winna się liczyć z zakończeniem pełnienia funkcji notariusza i przygotować się do likwidacji kancelarii notarialnej. Niezależnie od powyższego, wskazane przez skarżącą okoliczności, powodujące utratę źródła utrzymania dla niej i jej rodziny nie stanowią przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż są one naturalnym następstwem zakończenia prowadzenia każdej działalności zawodowej. Ponadto skarżąca otrzymuje emeryturę z ubezpieczenia społecznego oraz ubezpieczenia obowiązkowego notariuszy i ich rodzin, a jako emerytowany notariusz jest uprawniona na podstawie art. 21 § 4 ustawy - Prawo o notariacie do zastępstwa przy dokonywaniu czynności notarialnych, a tym samym do dalszej pracy i dodatkowych dochodów.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, jednakże z innych przyczyn niż wskazane w jego uzasadnieniu.
NSA stwierdza, że w niniejszej sprawie nie zachodziła podstawa do uchylenia postanowienia WSA z dnia 29 sierpnia 2006 r. w trybie art. 195 § 2 p.p.s.a. Zgodnie z jego treścią, jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo.