Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 5 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 1488/16 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu w sprawie ze skargi R.P. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia oraz umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 23 kwietnia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 1488/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił R.P. przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego WSA w Warszawie z 2 lutego 2018 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Sąd wskazał, że postanowienie z 2 lutego 2018 r. zostało doręczone R.P. 17 marca 2018 r., natomiast sprzeciw został wniesiony 9 kwietnia 2018 r. Skarżący wskazał, że w ostatnim dniu do wniesienia sprzeciwu (24 marca 2018 r.) nagle ciężko zachorował na skutek zatrucia i znalazł się w Szpitalu w [...], gdzie udzielono mu pomocy; skarżący musiał leżeć, lepiej poczuł się 4 kwietnia 2018 r.
WSA stwierdził, że skarżący nie dołączył do wniosku żadnego dokumentu potwierdzającego pobyt w szpitalu. Sąd nie mógł się zaś oprzeć na samym oświadczeniu skarżącego o chorobie.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie w całości jako niezgodnego ze stanem faktycznym i prawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu administracyjnym podjęta po upływie terminu jest bezskuteczna. Stosownie jednak do art. 86 § 1 p.p.s.a., sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Jak stanowi art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
Nie wystarczy więc powołać okoliczności świadczących o braku winy strony w uchybieniu terminu, lecz należy je również uprawdopodobnić. Naczelny Sąd Administracyjny przypomina, że uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu. Nie daje ono pewności, a jedynie wiarygodność prawdopodobieństwo twierdzenia o danej okoliczności (por. J. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Warszawa 2015, s. 463). Oznacza to, że strona nie musi przedstawiać na poparcie swoich twierdzeń dowodów, dających pewność, że powołane okoliczności wystąpiły, lecz jedynie uwiarygodnić ich wystąpienie.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowiska Sadu I instancji, że R.P. nie uprawdopodobnił okoliczności przemawiających za przywróceniem terminu do wniesienia sprzeciwu. Ograniczył się on bowiem do gołosłownego oświadczenia, że przebywał w Szpitalu i nie był w stanie dopełnić ww. czynności. Nie przedstawił jednak na tę okoliczność żadnego potwierdzenia, takiego jak wypis ze Szpitala czy chociażby oświadczenie lekarza czy pielęgniarki o leczeniu.
W tych warunkach nie można było przyjąć, że skarżący uprawdopodobnił wystąpienie okoliczności uniemożliwiających mu złożenie w terminie sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.