Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Tadeusz Cysek po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 grudnia 2005 r. sygn. akt II SA/Bk 892/05 o oddaleniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. M. na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 sierpnia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu do wykazu osób godnych zaufania uprawnionych do przeprowadzania postępowania mediacyjnego postanawia oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 grudnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, orzekając w sprawie ze skargi Z. M. na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 sierpnia 2005 r. dotyczącej odmowy wpisu do wykazu osób godnych zaufania uprawnionych do przeprowadzania postępowania mediacyjnego - oddalił wniosek skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie częściowym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych.
W ocenie Sądu I instancji sytuacja materialna nie uzasadniała zwolnienia wnioskodawcy od kosztów sądowych, skoro posiada on źródło dochodów w postaci emerytury (1.563 zł), a także zarabia dodatkowo, pracując w kancelarii prawnej. Powinno to z powodzeniem wystarczyć na pokrycie kosztów postępowania sądowoadministracyjnego, jeżeli weźmie się pod uwagę, że sam skarżący podał - jako kwotę pozostającą z emerytury po potrąceniu alimentów wraz z kosztami egzekucyjnymi - 927,76 zł. Ponadto skarżący w zakresie środków finansowych, jakimi dysponuje winien zadbać o wygospodarowanie także środków (poza służącymi zaspokajaniu jego podstawowych potrzeb) na inne wydatki - w tym koszty sądowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zwrócił też uwagę, iż skarżący nie wykonał obowiązków nałożonych na niego na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej powoływanej jako p.p.s.a. W szczególności nie nadesłał on w zakreślonym terminie rachunków bankowych za okres ostatnich trzech miesięcy (dopiero do sprzeciwu dołączony został wyciąg z konta bankowego i to tylko za miesiąc październik 2005 r.) oraz zeznania podatkowego za 2004 r.
Brak zaś zastosowania się skarżącego do przekazanego mu wezwania Sądu rodzi negatywne konsekwencje dla wnioskującego o udzielenie prawa pomocy, którego obciąża ciężar dowodu okoliczności uzasadniających jej przyznanie.
Ustosunkowując się do uwag skarżącego, że analiza jego sytuacji materialnej została przedstawiona w dołączonych do akt sprawy orzeczeniach Sądu Okręgowego i Sądu Rejonowego w Olsztynie - w oparciu o dokumenty tożsame z zażądanymi w postępowaniu sądowoadministracyjnym - Sąd I instancji wyjaśnił odrębność postępowania toczącego się przed sądem administracyjnym i brak związania tego sądu ustaleniami sądów powszechnych.
Sąd administracyjny miał natomiast obowiązek poczynienia własnych ustaleń według daty rozpoznawania przedmiotowego wniosku.
W złożonym zażaleniu skarżący opisał ponownie swoją sytuację finansową, akcentując zwłaszcza kwoty ciążących na nim zobowiązań finansowych.
Podniósł też, iż brak możliwości wykonywania funkcji mediatora pozbawia go źródła dochodów i spłaty jego zadłużenia. Zakwestionował również celowość i prawidłowość wezwania go przez Sąd I instancji do nadesłania wskazanych dokumentów, skoro były one już składane przed sądem powszechnym. Ponadto skarżący powołał się w zażaleniu na art. 30, 32, 40 i 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483).