Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Zofia Borowicz po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia E. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 1743/06 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania decyzji Komendanta Głównego Policji w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 26 lipca 2006 r. [...] w przedmiocie cofnięcia licencji pracownika ochrony postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 14 listopada 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 26 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że przedmiotowy wniosek został złożony w skardze skierowanej do Sądu, w którym skarżący ograniczył się tylko do ogólnego wskazania, iż wykonanie zaskarżonej decyzji narazi na szkodę jego interes. Przywołując treść art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., Sąd stwierdził, że skarżący w żaden sposób nie wykazał okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Tym samym brak jest możliwości dokonania oceny rzeczywistego wpływu powyższej czynności. W konsekwencji nie udowodniono, że wykonanie zaskarżonej decyzji wywoła niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W zażaleniu na powyższe postanowienie E. G. wniósł o wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody - art. 61 § 3 p.p.s.a. W uzasadnieniu podkreślił, że równocześnie ze skargą złożył wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji z uwagi na charakter i okoliczności, które były podstawą jej wydania.
Mając to na względzie oraz to, że skarżący nie może wykonywać swojego zawodu, a w konsekwencji utrzymywać siebie i najbliższych członków rodziny - taka decyzja wyrządza mu znaczną szkodę. Skarżący zarzucił, że licencja pracownika ochrony fizycznej umożliwia wykonywanie pracy, dzięki której zarówno on, jak i jego najbliżsi mogą mieć zagwarantowane socjalne minimum bez pomocy z zewnątrz. Brak licencji oznacza brak możliwości zarobkowania, a nadto konieczność ubiegania się o pomoc socjalną.
Komendant Główny Policji w odpowiedzi na zażalenie wniósł o jego oddalenie wskazując, iż w sprawie nie występują żadne podstawy do pozytywnego rozpatrzenia wniosku skarżącego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przepisie art. 61 p.p.s.a. została uregulowana problematyka dotycząca wstrzymania wykonania zaskarżonych aktów lub czynności. Utrzymano zasadę, że
Sygn. akt II GZ 17/07 wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności (art. 61 § 1 p.p.s.a.). Rozróżniono sytuacje, w których dozwolone jest wstrzymanie wykonania aktu lub czynności przez organ administracji i przez sąd. W pierwszym przypadku jest to dozwolone do czasu przekazania skargi sądowi (art. 61 § 2 p.p.s.a.), a w drugim od chwili wpływu akt do sądu (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Adresatem wniosku o wstrzymanie aktu lub czynności zawartego w skardze w zależności od podstawy prawnej będzie albo organ, albo sąd. Jeżeli w podstawie powołano art. 61 § 2 p.p.s.a. to wniosek powinien rozpoznać organ administracyjny. Nierozpoznanie wniosku przez organ powoduje, że strona powinna ponowić wniosek przed sądem, przyjmując za jego podstawę art. 61 § 3 p.p.s.a.