Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Borowicz po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 7 września 2007 r., sygn. akt V SA/Wa 1535/07 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2007 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać wniosek o przywrócenie terminu do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.
Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2007 r., sygn. akt V SA/Wa 1535/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę J. P. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2007 r. w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Przyczyną odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., było wniesienie skargi po upływie terminu z art. 53 § 1 p.p.s.a.
Pismem z dnia 18 czerwca 2007 r. J. P. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżący podniósł, iż nigdy nie kwitował odbioru pisma z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z datą podaną przez ZUS dla Sądu. Wyjaśnił, że pismo (decyzję) wręczyła mu sąsiadka, która wskazała datę 7 marca 2007 r. jako dzień pozostawienia u niej pisma przez listonosza i od tej daty liczył 30-dniowy termin do wniesienia skargi. Skarżący zarzucił, że ani on, ani jego żona nie kwitowali żadnym podpisem odbioru listu, dlatego skoro ZUS zbagatelizował element prawidłowości doręczenia przesyłki, to wniósł o uwzględnienie tych okoliczności przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu.
Postanowieniem z dnia 7 września 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił przywrócenia terminu. Odnosząc się do wyjaśnień skarżącego zawartych we wniosku o przywrócenie terminu związanych z faktem doręczenia mu decyzji przez sąsiadkę, Sąd wskazał, że twierdzenia te nie są poparte żadnymi dowodami. Zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru decyzji znajdującym się w aktach administracyjnych na karcie 210, decyzja została doręczona adresatowi, tj. J. P., który odbiór przesyłki pokwitował własnoręcznym podpisem. Sąd wywiódł, że odbiór przesyłki przez adresata potwierdził również listonosz, zaznaczając pole cyt. "oznaczoną wyżej przesyłkę doręczono adresatowi" oraz składając swój podpis i datę doręczenia. Zdaniem Sądu w związku z tym trudno założyć, aby ww. przesyłka została odebrana, w wypadku braku dowodów przeciwnych, przez inną osobę niż adresat. Samo gołosłowne oświadczenie skarżącego, wskazujące na to, iż przesyłka została doręczona sąsiadce, a nie adresatowi, poparte jedynie wzorami podpisów jego i małżonki nie może stanowić przeciwdowodu z dokumentu, jakim jest zwrotne potwierdzenie odbioru decyzji.
Dlatego zdaniem Sądu należy uznać, iż przesyłkę odebrał osobiście skarżący, a skargę złożył z uchybieniem 30-dniowego terminu do jej złożenia. Okoliczności te jednoznacznie wskazują na brak należytej dbałości o swoje sprawy, a tym samym nie można uznać, że nie zaistniała w sprawie przesłanka winy.
Odwołując się do treści art. 86 § 1 Sąd stwierdził, że skarżący nie wykazał, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.
J. P. wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 7 września 2007 r., domagając się jego uchylenia w całości i przywrócenia terminu do złożenia skargi. Uzasadniając zażalenie skarżący wyjaśnił, że przedmiotowa decyzja została doręczona pod adres Kędzierzyn-Koźle, ul. M. [...], podczas gdy on faktycznie zamieszkuje pod adresem Kędzierzyn-Koźle, ul. N. [...]. Dodał, że decyzję tę odebrała sąsiadka J. C. zamieszkała pod adresem Kędzierzyn-Koźle, ul. M. [...], wręczając mu ją w dniu 8 marca 2007 r. Skarżący wywiódł też, iż celem uprawdopodobnienia powyższych okoliczności do wniosku o przywrócenie terminu załączył wzory podpisów zarówno swojego, jak i małżonki. Zarzucił, iż z prostego porównania podpisów na potwierdzeniu odbioru przedmiotowej decyzji i złożonych przez niego wzorach podpisów wynika, że jego twierdzenia polegają na prawdzie. Powyższe dowodzi, iż faktycznie decyzję otrzymał w późniejszym terminie, a okoliczności jej doręczenia uzasadniają twierdzenie, że przekroczenie terminu do złożenia skargi nastąpiło bez jego winy.