Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Borowicz po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 6 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Wr 237/07 w zakresie przekazania sprawy do rozpoznania sądowi według właściwości w sprawie ze skargi A. P. na czynność Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w Warszawie w przedmiocie obciążenia opłatą za niedopełnienie obowiązku ubezpieczeniowego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. postanowieniem z dnia 6 lipca 2007 r. w sprawie ze skargi A. P. na czynność Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w Warszawie w przedmiocie obciążenia opłatą za niedopełnienie obowiązku ubezpieczeniowego uznał się miejscowo niewłaściwym i przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W..
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wywiódł, iż A. P. wniósł do tegoż Sądu skargę, uzupełnioną następnie pismem z dnia 20 czerwca 2007 r., wskazując, że zaskarża nią działania Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w Warszawie w przedmiocie obciążenia go opłatą z tytułu niedopełnienia obowiązku ubezpieczeniowego posiadaczy pojazdów mechanicznych.
Sąd stwierdził, że skarżący jako organ administracji, którego działania skarży, wskazał Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny w Warszawie. Urząd ten ma siedzibę w Warszawie przy ul. Płockiej 9/11, a więc na obszarze właściwości miejscowej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. - § 1 pkt 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 72, poz. 652 ze zm.). Przywołując treść art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., Sąd w oparciu o art. 59 § 1 tej ustawy przekazał sprawę według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
A. P. złożył na to postanowienie zażalenie, zarzucając, iż jest mało zasadne. W ocenie skarżącego zaskarżone postanowienie nie wyczerpuje w pełni możliwości jakie Kodeks postępowania administracyjnego pozostawia do dyspozycji sądowi. Odwołał się przy tym do "art. 21 ppdp 3 oraz art. 21 § 2". Skarżący zarzucił też, że właściwym do rozpoznania sprawy powinien być sąd na obszarze właściwości którego zdarzenie nastąpiło, a to z uwagi na konieczność przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Ponadto zarzucił, że zaskarżone postanowienie narusza zasadę zapewnienia stronie czynnego udziału w sprawie, a także spowoduje zbędne zawyżenie kosztów.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 13 § 2 p.p.s.a. do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.
Z uregulowania tego wynika zasada, że o właściwości miejscowej wojewódzkich sądów administracyjnych przesądza siedziba organu administracji publicznej bądź też organu podmiotu wykonującego funkcje zlecone administracji publicznej, którego działalność lub bezczynność jest przedmiotem skargi.
Jak wynika z treści skargi (karta 2 akt), a w szczególności z treści pisma skarżącego z dnia 20 czerwca 2007 r., precyzującego skargę (karta 14 akt), A. P. w rozpoznawanej sprawie zaskarżył działania Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w Warszawie.
Siedzibą Ubezpieczeniowego Funduszu jest miasto stołeczne Warszawa (art. 96 ust. 3 zd. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych - Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm., a także uprzednio art. 52 ust. 1 zd. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej - t.j. Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 ze zm.).