Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 15 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. W. "A.-Ch." Sp. z o.o. w W. na postanowienie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania sądowego zawartego w punkcie 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 1815/18 w sprawie ze skargi Z. W. "A.-Ch." Sp. z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Wyrokiem z 29 stycznia 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę Z. W. "A.-Ch." Sp. z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] lipca 2018 r. w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia, uchylając tą decyzję - punkt 1 sentencji wyroku.
W punkcie 2 sentencji Sąd I instancji orzekł w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania zasądzając od organu na rzecz strony skarżącej kwotę 2.867 złotych.
Z. W. "A.-Ch." Sp. z o.o. w W. zażaleniem zaskarżyła punkt drugi wymienionego wyroku w części niezasądzonej kwoty 1.200 złotych.
W ramach zarzutów strona podniosła naruszenie:
I. przepisu § 8 pkt 5 w zw. z § 21 ust. 1 pkt 1 ppkt a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, poprzez jego błędne zastosowanie przy wyliczaniu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, podczas gdy prawidłowo koszty te powinny być wyliczone na podstawie § 2 pkt 5 w zw. z § 14 ust. 1 pkt 1 ppkt a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800), albowiem koszty te nie stanowią kosztów zasądzonych do Skarbu Państwa, ale koszty reprezentacji pełnomocnika z wyboru;
II. przepisu art. 200 w zw. z art. 205 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) poprzez niewłaściwe wyliczenie i zasądzenie kosztów postępowania w kwocie 2.867 zł, podczas gdy zasądzona kwota z tytułu kosztów postępowania powinna wynosić 4.067 zł.
Podnosząc te zarzuty strona wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia w punkcie 2 sentencji wyroku WSA w Warszawie z 29 stycznia 2019 r. i zasądzenie od organu na rzecz Spółki kwoty 4.067 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym. Wniosła również o zasądzenie od Głównego Inspektora Transportu Drogowego kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie albowiem zasadnie poddaje w wątpliwość orzeczenie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania sądowego zawartego w punkcie 2 sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2019 r.
Jak wynika z treści punktu 2 sentencji wymienionego wyroku, WSA w Warszawie zasądził od organu na rzecz strony skarżącej 2.867 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Strona skarżąca kwestionując prawidłowość ustalenia wysokości należnych jej kosztów wskazuje, wyliczając szczegółowo w motywach zażalenia, iż koszty te powinny faktycznie zostać ustalone w kwocie 4.067 zł. Jej zdaniem składają się na nią poniesione koszty udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych, 450 złotych tytułem wniesionej opłaty sądowej od skargi na rozstrzygnięcie organu oraz kwota 3.600 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego. W ramach ostatniej z wymienionych składowych kosztów postępowania strona jako podstawę prawną wskazała § 2 pkt 5 w zw. z § 14 ust. 1 pkt 1 ppkt a) rozporządzenia z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.