Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. P. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 1296/16 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi R. P. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia w sprawie wniosku o dopuszczenie do egzaminu adwokackiego postanawia: oddalić zażalenie
Zarządzeniem z dnia 11 grudnia 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1296/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 49 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.) pozostawił bez rozpoznania wniosek R. P. (dalej: strona, skarżący) o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi na Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia w sprawie wniosku o dopuszczenie do egzaminu adwokackiego.
Jak wynika z akt sprawy, we wniesionym w dniu [...] kwietnia 2017 r. zażaleniu na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego skarżący zawarł wniosek o wyłączenie niewskazanego z imienia i nazwiska sędziego ("autora zaskarżonego orzeczenia i jego wspólników z powodu wątpliwości co do ich bezstronności i rzetelności").
Zarządzeniem z dnia 20 kwietnia 2017 r. wezwano skarżącego do wskazania z imienia i nazwiska sędziego, którego wyłączenia strona się domaga oraz uprawdopodobnienia przyczyny uzasadniającej wyłączenie, w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wezwanie doręczono skarżącemu w dniu [...] maja 2017 r. Skarżący nie uzupełnił ww. braków wniosku, w związku z czym, objętym zażaleniem zarządzeniem z dnia 11 grudnia 2017 r. WSA pozostawił wniosek skarżącego bez rozpoznania.
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie w całości jako niezgodnego z stanem faktycznym i prawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zaważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że w niniejszej sprawie Sąd I instancji prawidłowo po pierwsze uznał, że wniosek o wyłączenie sędziego obarczony jest brakami formalnymi podlegającymi uzupełnieniu w trybie przewidzianym w art. 49 § 1 p.p.s.a., po drugie wezwał stronę do uzupełnienia wniosku, a po trzecie - wobec niewykonania wezwania Sądu, pozostawił wniosek skarżącego bez rozpoznania.
Art. 18 § 1 p.p.s.a. wskazuje na przyczyny wyłączenia sędziego, stanowiące procesową gwarancję bezstronności sądu w postępowaniu sądowoadministracyjnym. O wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonego sędziego i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione. Oprócz elementów formalnych, wskazanych w art. 46 § 1 p.p.s.a., wniosek o wyłączenie sędziego powinien zatem zawierać: oznaczenie sędziego poprzez wskazanie jego imienia i nazwiska, a także podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie i powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie tej przyczyny. Bez dochowania wskazanych wymogów nie można bowiem stwierdzić, czy zachodzi w ogóle przesłanka wyłączenia określona w ustawie jako istnienie okoliczności, która w odniesieniu do konkretnej osoby mogłaby wywołać wątpliwości co do jej bezstronności. Brak tych danych niewątpliwie uniemożliwia nadanie pismu dalszego biegu i uzasadnia wezwanie strony do uzupełnienia jego braków, stosownie do art. 49 § 1 p.p.s.a.
Mając na uwadze treść przywołanych przepisów, NSA stwierdza, że niewskazanie sędziego z imienia i nazwiska, brak wskazania przyczyn uzasadniających wyłączenie oraz niepowołanie żadnych okoliczności ani dowodów uprawdopodabniających istnienie przyczyn wyłączenia i nieuzupełnienie w terminie tych braków czyniło niemożliwym rozpoznanie wniosku o wyłączenie sędziego, a zatem wniosek należało pozostawić bez rozpoznania, na podstawie art. 49 § 2 p.p.s.a., co nastąpiło zaskarżonym zarządzeniem, które odpowiada prawu.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.