Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 maja 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 109/05 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 109/05 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 listopada 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ZUS postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 11 maja 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 109/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie W. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2005 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej skarżącej od wyroku tego Sądu z dnia 13 maja 2005 r. w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 listopada 2004 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ZUS.
Odrzucając zażalenie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że skarżąca nie dochowała wymogu formalnego sporządzenia zażalenia przez osoby wskazane w art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako p.p.s.a., mimo że została o nim pouczona w piśmie z dnia 3 kwietnia 2006 r. przy doręczeniu odpisu postanowienia z dnia 30 grudnia 2005 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej skarżącej. Sąd uznał, że fakt odmowy przyznania skarżącej prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, ponieważ postanowienie Sądu z dnia 19 października 2005 r. stanowi prawomocne rozstrzygnięcie wniosku skarżącej w tym przedmiocie.
W zażaleniu na powyższe postanowienie W. S. podniosła, że zażalenie sporządziła osobiście, ponieważ nie była w stanie opłacić profesjonalnej pomocy prawnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ nie zawiera usprawiedliwionych podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia o odrzuceniu zażalenia na postanowienie tego Sądu o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w dniu 11 maja 2006 r. postanowienie odpowiada prawu i zostało podjęte w zgodzie z przepisami art. 194 § 4 i art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.
Stosownie do art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Na mocy art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej podlegało zatem odrzuceniu jako niedopuszczalne z powodu niesporządzenia go przez adwokata lub radcę prawnego wbrew wyraźnemu wymogowi z art. 194 § 4 p.p.s.a., o którym skarżąca została pouczona w piśmie z dnia 3 kwietnia 2006 r. wysłanym do strony skarżącej z odpisem postanowienia z dnia 30 grudnia 2005 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Pismo to skarżąca odebrała w dniu 10 kwietnia 2006 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, a więc została prawidłowo poinformowana o wskazanym wymogu formalnym.
W tych warunkach Wojewódzki Sąd Administracyjny, wydając zaskarżone postanowienie o odrzuceniu zażalenia skarżącego na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, nie naruszył powołanych wyżej przepisów postępowania przed sądami administracyjnymi.
Skoro postanowienie Sądu I instancji o odrzuceniu zażalenia W. S. na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej zostało oparte na prawidłowo ustalonym stanie faktycznym, polegającym na sporządzeniu tego zażalenia bez zastosowania wymogu z art. 194 § 4 p.p.s.a., to brak jest podstaw do kwestionowania zaskarżonego rozstrzygnięcia, podjętego w oparciu o prawidłowo zastosowane przepisy art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.
MR