Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2998/14 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi A.B. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego, którego termin został wyznaczony na dni 5-6 listopada 2013 r. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2998/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej p.p.s.a.) pozostawił bez rozpoznania wniosek A.B. o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego, którego termin został wyznaczony na dni 5-6 listopada 2013 r. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego.
W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, że w zażaleniach na zarządzenie oraz postanowienie z dnia 6 czerwca 2017 r. skarżący zawarł wniosek o wyłączenie autora zaskarżonego orzeczenia i jego wspólników, gdyż są wątpliwości co do jego bezstronności i rzetelności.
Zarządzeniem z dnia 3 lipca 2017 r. wezwano skarżącego do wskazania z imienia i nazwiska sędziego, którego wyłączenia się domaga oraz uprawdopodobnienia przyczyny uzasadniającej wyłączenie, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wezwanie doręczono skarżącemu 19 lipca 2017 r. Skarżący nie uzupełnił ww. braków wniosku. W związku z tym Sąd stwierdził, że niewskazanie sędziego z imienia i nazwiska, brak wskazania przyczyn uzasadniających wyłączenie oraz niepowołanie żadnych okoliczności ani dowodów uprawdopodabniających istnienie przyczyn wyłączenia i nieuzupełnienie w terminie tych braków czyni niemożliwym rozpoznanie wniosku o wyłączenie sędziego.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie w całości jako niezgodnego z stanem faktycznym i prawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zaważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 49 § 1 i 2 p.p.s.a. jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania. Na zarządzenie przysługuje zażalenie.
W niniejszej sprawie Sąd I instancji trafnie stwierdził, że wniosek o wyłączenie sędziego obarczony jest brakami formalnymi podlegającymi uzupełnieniu w trybie przewidzianym w art. 49 § 1 p.p.s.a.
Art. 18 § 1 p.p.s.a. wskazuje na przyczyny wyłączenia sędziego, stanowiące procesową gwarancję bezstronności sądu w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 p.p.s.a. sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie, o czym stanowi art. 19 p.p.s.a. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonego sędziego i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione. Oprócz elementów formalnych wskazanych w art. 46 § 1 p.p.s.a. wniosek o wyłączenie sędziego powinien zatem zawierać: oznaczenie sędziego poprzez wskazanie jego imienia i nazwiska, a także podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie i powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie tej przyczyny. Bez dochowania wskazanych wymogów nie można bowiem stwierdzić, czy zachodzi w ogóle przesłanka wyłączenia określona w ustawie jako istnienie okoliczności, która w odniesieniu do konkretnej osoby mogłaby wywołać wątpliwości co do jej bezstronności. Brak tych danych niewątpliwie uniemożliwia nadanie pismu dalszego biegu i uzasadnia wezwanie strony do uzupełnienia jego braków, stosownie do art. 49 § 1 p.p.s.a.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek skarżącego nie odpowiadał wskazanym powyżej wymogom. Skarżący nie wskazał z imienia i nazwiska sędziego, którego wniosek dotyczy, nie podał również konkretnych i obiektywnych okoliczności wyłączenia w stosunku do tego sędziego, a tym samym okoliczności tych nie uprawdopodobnił. W tych okolicznościach zasadnie wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych wniosku poprzez sprecyzowanie, wyłączenia którego sędziego - z imienia i nazwiska - domaga się, a także do podania powodów żądania. Skarżący, mimo wezwania i prawidłowego pouczenia o skutkach niezastosowania się do niego, w wyznaczonym terminie nie uzupełnił wskazanych w wezwaniu braków formalnych wniosku. W takiej sytuacji Sąd I instancji był zobowiązany pozostawić wniosek o wyłączenie sędziego bez rozpoznania, na podstawie art. 49 § 2 p.p.s.a., co nastąpiło zaskarżonym postanowieniem, które odpowiada prawu.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.