Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Magdalena Bosakirska po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 171/12 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi W. G. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w R. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego pojazdem niezgłoszonym do licencji postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przywrócić W. G. termin do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 171/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odmówił W. G. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w R. z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego pojazdem niezgłoszonym do licencji.
Sąd pierwszej instancji uznał, że we wniosku o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącej nie uprawdopodobnił, że nie ponosi winy w jednodniowym uchybieniu terminu do wniesienia skargi, którą nadał w dniu 27 stycznia 2012 r. Zdaniem Sądu, występujący w sprawie fachowy pełnomocnik (adwokat) nie wykazał należytej staranności w zakresie terminowego wniesienia skargi. Skoro bowiem otrzymał zaskarżoną decyzję w dniu 27 grudnia 2011 r., to powinien w taki sposób zorganizować pracę, aby wniesienie skargi nastąpiło w terminie. Sąd dodał, że wniesienie skargi (nadanie) nie jest czynnością wymagającą osobistego działania pełnomocnika i w tym zakresie można posłużyć się osobami trzecimi (domownikiem, pracownikiem kancelarii itp.). Oceny tej nie zmieniało, zdaniem Sądu pierwszej instancji, nadesłane przez pełnomocnika skarżącej zaświadczenie lekarskie z dnia 22 stycznia 2012 r. Z zaświadczenia tego wynika wprawdzie, że pełnomocnik strony był chory w okresie 22 - 28 stycznia 2012 r., jednak nie potwierdza to istnienia przeszkody w uchybieniu terminu, skoro w dniu 27 stycznia 2012 r. (tj. w czasie choroby) pełnomocnik skarżącej nadał skargę w urzędzie pocztowym. Skutkowało to odmową przywrócenia terminu na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej powoływana jako "p.p.s.a.").
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła W. G., reprezentowana przez adwokata J. J. Zaskarżyła to orzeczenie w całości. Wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia przez przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wnosząca zażalenie zarzuciła naruszenie art. 86 p.p.s.a. poprzez błędne przyjęcie, że jej pełnomocnik ponosi winę za uchybienie terminowi do wniesienia skargi spowodowane nieprzewidywalnym zdarzeniem jakim jest choroba/poważna niedyspozycja zdrowotna.
W uzasadnieniu autor zażalenia wskazał w szczególności, że dokonanie przez pełnomocnika określonych czynności w okresie choroby, z przekroczeniem terminu ustawowego, nie skutkuje oddaleniem wniosku o przywrócenie terminu. Okoliczność, że mimo choroby (ostre zapalenie oskrzeli) pełnomocnik strony złożył skargę bez zachowania terminu (to jest podjął trud, którego z uwagi na chorobę nie miał obowiązku podejmować) - nie powinno być uznane za działanie przezeń zawinione.
Zdaniem strony wnoszącej zażalenie, przeszkody do dokonania czynności w terminie nie można ograniczać do czasu na dokonanie czynności materialno-technicznej jaką jest nadanie/wniesienie pisma. Samo wniesienie pisma jest tylko ostatnim etapem czynności, najmniej zresztą czasochłonnym. Należy jednocześnie pamiętać, że okres choroby trwa zazwyczaj kilka dni, a przebieg i stopień dolegliwości chorobowych jest zmienny. Sąd pierwszej instancji wyszedł natomiast z założenia, że okres choroby stanowił przeszkodę tylko do wniesienia skargi, a plan pracy pełnomocnika powinien uwzględniać ewentualne zachorowanie.