Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Hanna Kamińska po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 16 lutego 2012 r. sygn. akt III SA/Kr 1550/11 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 21 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. akt III SA/Kr 1550/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. odmówił T. B. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2011., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podał, że w skardze do sądu administracyjnego skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, a wniosek ten nie zawierał uzasadnienia. W tej sytuacji Sąd I instancji uznał, że należało odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, ponieważ skarżący nie wykazał w swoim wniosku, na czym miałaby polegać znaczna szkoda lub nieodwracalne skutki wykonania zaskarżonej decyzji. Natomiast sama potencjalna możliwość uchylenia zaskarżonego aktu nie stanowi przesłanki wstrzymania jej wykonania, gdyż niezbędne jest spełnienie przesłanek przewidzianych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.).
T. B. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy. Swój wniosek uzasadnił tym, że w bieżącym roku drastyczny wzrost cen paliwa oraz wprowadzenie poboru opłat elektronicznych systemu viaTOLL drastycznie dokonały załamania cen w wykonywaniu transportu drogowego i zwiększenia kosztów w związku z wykonywanym transportem drogowym, a także złą kondycją finansową przedsiębiorstwa w bieżącym roku. Jego zdaniem wysokość kary doprowadzić może do zamknięcia firmy. Ponadto zwrócił uwagę, że ustawą z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 244, poz. 1454), od dnia 1 stycznia 2012 r. kara jest płatna dopiero po orzeczeniu sądowym. Termin na zapłacenie kary wynosi 30 dni od momentu doręczenia decyzji ostatecznej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a., katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd jest uprawniony do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest w stosunku do wnioskodawcy zasadne.
W rozpoznawanej sprawie Sąd I instancji słusznie odmówił skarżącemu wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, który nie poparł swojego wniosku jakimikolwiek dowodami wskazującymi na zasadność zastosowania takiej ochrony tymczasowej, a samo stwierdzenie skarżącego, że fakt natychmiastowej wykonalności decyzji może przyczynić się do zamknięcia firmy nie jest wystarczające.