Do kosztów postępowania, o których mowa w przepisie art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), nie można zaliczyć nienależnie uiszczonego wpisu, gdyż nie jest to koszt niezbędny do celowego dochodzenia praw.
Skoro bowiem ustawodawca na mocy art. 100 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) zwolnił określony zakres spraw z opłat sądowych, a mimo to opłata została uiszczona, to jej koszt jako niecelowy nie podlega zwrotowi w trybie art. 209 w związku z art. 200 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Korycińska po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Burmistrza Miasta J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 25 września 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 1136/06 o uzupełnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 6 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Kr 1136/06 w zakresie odmowy zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi Burmistrza Miasta J. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...] maja 2006 r., Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w K.
Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w K., po rozpoznaniu sprawy ze skargi Burmistrza Miasta J. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały, uchylił zaskarżoną uchwałę. Sentencja wyroku nie zawierała rozstrzygnięcia o kosztach postępowania sądowoadministracyjnego, ale w jego uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że przepis art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., stanowi o zasądzeniu zwrotu kosztów postępowania w przypadku uwzględnienia skargi w postępowaniu sądowym prowadzonym w relacji organ państwowy - podatnik, natomiast w sprawie skargi jednostki samorządu terytorialnego na rozstrzygnięcie nadzorcze RIO relacja ta nie występuje. Następnie postanowieniem z dnia 25 września 2007 r. WSA uzupełnił wyrok z dnia 6 grudnia 2006 r. w ten sposób, że dotychczasową sentencję oznaczył jako pkt 1 i dodał pkt 2 w brzmieniu: "nie obciąża Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. obowiązkiem zwrotu skarżącemu kosztów postępowania". W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd stwierdził, że w wyroku nie zawarł rozstrzygnięcia o kosztach, do którego zamieszczenia był zobligowany na podstawie art. 209 p.p.s.a., jednocześnie podkreślając, że w jego uzasadnieniu wyjaśnił, z jakich względów nie zasądził kosztów.
W zażaleniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższe postanowienie Burmistrz Miasta J. wniósł o jego zmianę poprzez zasądzenie na rzecz skarżącego minimalnych kosztów zastępstwa procesowego w wysokości
2. 400 zł oraz kosztów opłaty sądowej. Postanowieniu zarzucono naruszenie art. 199, art. 200 i art. 205 § 1 i 2 p.p.s.a. oraz przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie opłat za czynności radców prawnych, a także art. 2, art. 32 ust. 1 i art. 165 Konstytucji RP. Uzasadniając zarzuty podniesiono, że strona przegrywająca sprawę powinna, zgodnie z treścią przepisu art. 200 p.p.s.a. zwrócić zarówno opłatę, jak i koszty zastępstwa procesowego, jako koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Ponadto, w ocenie autora zażalenia, pogląd Sądu I instancji, iż kosztów nie zasądza się, jeżeli Gmina skarży rozstrzygnięcie nadzorcze RIO, świadczy o nierówności stron postępowania, na korzyść RIO.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione, jednakże przed odniesieniem się do zarzutów w nim podniesionych, należy wyjaśnić kwestie prawne, które uszły uwadze zarówno wnoszącemu środek odwoławczy, jak i Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w K. Otóż przedmiotem rozpoznania Sądu I instancji w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 1136/06 było rozstrzygniecie nadzorcze uprawnionego organu nadzoru stwierdzające nieważność zarządzenia Burmistrza Miasta J. z dnia [...] marca 2006 r. w przedmiocie zmian w budżecie. Skarga na ten akt nadzoru, w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 7 p.p.s.a., została wniesiona na podstawie art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca