Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Magdalena Bosakirska po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. B. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2010 r. sygn. akt II GZ 224/10 w zakresie oddalenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 803/09, odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne postanawia odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. akt II GZ 224/10, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 803/09. Powyższe orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zostało doręczone pełnomocnikowi A. B. - radcy prawnemu P. S. w dniu 2 lutego 2011 r. wraz z informacją, iż jest ono ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.
Pismem z dnia 11 lutego 2011 r. - sporządzonym osobiście przez stronę i nazwanym "skarga kasacyjna i zażalenie" - A. B. zaskarżył powyższe postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o uchylenie tego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w innym składzie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. akt II GZ 224/10, jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; dalej powoływana jako: p.p.s.a.) zażalenie jest środkiem odwoławczym, który wnosi się do Naczelnego Sądu Administracyjnego i przysługuje ono od postanowień wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto od postanowień wyliczonych taksatywnie w tym przepisie (pkt 1-10).
Z treści art. 15 § 1 pkt 1, art. 173 § 1 i art. 194 § 1 p.p.s.a. wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpoznawania środków odwoławczych, to jest skargi kasacyjnej i zażaleń, od wyroków i postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych stosownie do przepisów tej ustawy. Natomiast ustawa ta nie zawiera przepisu, który dopuszczałby możliwość rozpoznawania w trybie określonym w jej przepisach skargi kasacyjnej, bądź zażalenia od orzeczeń wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że od wyroków i postanowień wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny nie przysługuje żaden ze wskazanych przez stronę środków odwoławczych. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stają się prawomocne z chwilą ich wydania.
W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w związku z art. 197 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.
PG