Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 2460/17 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi Z. S. na postanowienie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 lutego 2018 r. o sygn. akt VI SA/Wa 2460/17, orzekając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), odrzucił skargę Z. S. na postanowienie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] września 2017 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Wyjaśniając motywy podjętego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że zarządzeniem z dnia 6 grudnia 2017 r. Przewodniczący Wydziału VI wezwał pełnomocnika skarżącej, W. S., do usunięcia braku formalnego skargi w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia, przez nadesłanie pełnomocnictwa do działania w imieniu skarżącej przed sądami administracyjnymi, z którego będzie wynikało, iż pełnomocnik należy do podmiotów wskazanych w art. 35 § 1 p.p.s.a. lub do nadesłania egzemplarza skargi podpisanego przez skarżącą. Odpis tego zarządzenia przesłano pełnomocnikowi skarżącej przy piśmie sądowym z dnia 13 grudnia 2017 r. Sąd stwierdził, że pomimo dwukrotnego awizowania, 20 i 28 grudnia 2017 r., pełnomocnik nie odebrał przesyłki, zatem, na podstawie art. 73 p.p.s.a., uznał doręczenie za dokonane 3 stycznia 2018 r. i podkreślił, iż termin do usunięcia braków formalnych skargi upływał 10 stycznia 2018 r. Zważywszy, że pełnomocnik nie uzupełnił braków formalnych skargi we wskazanym terminie, WSA skargę odrzucił.
W zażaleniu złożonym do Naczelnego Sądu Administracyjnego, reprezentowana przez W. S., Z. S. domagała się uchylenia postanowienia Sądu z dnia 12 lutego 2018 r. W uzasadnieniu zażalenia wyjaśniono, że obydwa awizo (z 20 i 28 grudnia 2017 r.) nie zostały doręczone, z uwagi na uchybienia związane z działaniem poczty.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Przechodząc do istoty rzeczy stwierdzić należy, że zgodnie z art. 73 § 1 p.p.s.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2. Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie 7 dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe (§ 2 art. 73 ustawy). W przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż 14 od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy (§ 3). Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, o czym stanowi § 4 art. 73 p.p.s.a.