Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 25 marca 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 1822/12 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie ze skargi M.L. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia patentu na wynalazek postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem objętym zażaleniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił M.L. przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tegoż Sądu z dnia 19 grudnia 2012 r., którym została oddalona jego skarga na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia patentu na wynalazek.
Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że M.L. wnioskiem z dnia 11 lutego 2013 r. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku WSA w W. z dnia 19 grudnia 2012 r. We wniosku stwierdził, że stosowny wniosek przekazał żonie w dniu 25 grudnia 2012 r., z prośbą, aby wysłała go do Sądu "do czwartku", gdyż sam w dniu 26 grudnia 2013 r. wyjeżdżał do swojej córki do Niemiec. Żona przesłała jednak wniosek, nie w czwartek w dniu 27 grudnia 2012 r., a dopiero w kolejny czwartek w dniu 3 stycznia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmawiając przywrócenia terminu do złożenia wniosku, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.), podniósł, że przedstawione przez skarżącego okoliczności nie stanowiły przeszkody, której nie dało się pokonać, przy przyjęciu obiektywnego miernika należytej staranności. Stwierdził, że skoro skarżący, nie mógł złożyć wniosku o sporządzenie uzasadnienia osobiście, to winien był wyręczając się inną osobą - wskazać jej termin do dokonania tej czynności, w taki sposób, by nie powstały w tym względzie żadne wątpliwości.
W zażaleniu na powyższe postanowienie M.L. wniósł o jego uchylenie oraz przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. do ponownego rozpoznania.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 86 § 1 p.p.s.a., poprzez odmówienie przywrócenia terminu pomimo, iż fakt niezłożenia w terminie wniosku o uzasadnienie nastąpił bez winy strony.
W uzasadnieniu podniósł, że nie można przyjąć, jak uczynił to Sąd I instancji, że ponosi on winę w uchybieniu terminu, gdyż sporządził on wniosek w terminie, wydrukował go, podpisał i powierzył jego wysłanie żonie, ufając że to zrobi. Z uwagi na okres świąteczny skarżący nie miał możliwości wysłania wniosku osobiście. Stwierdził, że gdyby nie fakt, że małżonka źle zrozumiała prośbę skarżącego o wysłanie listu "do czwartku" wniosek złożony zostałby w ustawowym terminie.
W ocenie skarżącego Sąd I instancji błędnie przyjął, że o jego winie świadczył fakt wręczenia żonie wniosku bez dokładnego wskazania terminu, w którym należało go wysłać. Wyjaśnił, że przekazując żonie prośbę o wysłanie go "do czwartku", miał na myśli najbliższy czwartek. Nie przytaczał żonie dokładnej daty, albowiem w dniu, w którym skarżący dowiedział się o treści wyroku powiedział żonie, że ma siedem dni na wniosek o uzasadnienie. Wobec tego przyjął, że żona znała termin do złożenia przedmiotowego wniosku.