Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd I instancji przedstawiając motywy podjętego rozstrzygnięcia trafnie wskazał na treść i konsekwencje wynikające z naruszenia art. 173 p.p.s.a. W myśl § 2 tegoż artykułu skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Z treści powołanego przepisu wynika, iż warunkiem wniesienia skargi kasacyjnej jest uprzednie doręczenie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem stronie skarżącej.
Sąd I instancji trafnie przyjął, iż adwokat S. G. składając wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku była pełnomocnikiem ustanowionym w sprawie przez P. M. Z protokołu rozprawy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w W. z dnia 22 czerwca 2009 r. wynika, iż z prawidłowo zawiadomionych wspólników spółki cywilnej "W. A." na rozprawę stawił się tylko P. M. wraz z pełnomocnikiem, który przedstawił pełnomocnictwo sygnowane nazwiskiem P. M. udzielone dla adwokat S. G. Dla oceny udzielonego pełnomocnictwa bez znaczenia był fakt, że P. M. był jednocześnie osobą uprawnioną do reprezentowania spółek z ograniczoną odpowiedzialnością - pozostałych wspólników spółki cywilnej "W. A." jako prezes ich zarządu, skoro w żaden sposób nie wykazał, że działał w ich imieniu. Zgodnie bowiem z art. 29 p.p.s.a. osoby, przez które jednostki organizacyjne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. Z akt sprawy nie wynika, aby P. M. wykazał, że udzielając pełnomocnictwa działał także jako osoba uprawniona do reprezentowania spółek z ograniczoną odpowiedzialnością - pozostałych wspólników spółki cywilnej. Sąd nie miał w tym zakresie obowiązku żądania usunięcia braków formalnych, gdyż to na działającym ciążył obowiązek procesowy. Zastosowanie trybu przewidzianego w art. 49 § 1 p.p.s.a. byłoby uzasadnione, gdyby P. M. nie działał w postępowaniu we własnym imieniu jako wspólnik spółki cywilnej, a wyłącznie jako osoba uprawniona do działania w imieniu jednostek organizacyjnych posiadających zdolność sądową. W tym ostatnim wypadku, zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowiskiem, nieprzedłożenie dokumentu stwierdzającego umocowanie do reprezentacji strony (art. 29 p.p.s.a.) stanowi brak formalny pisma, którego usunięcie powinno nastąpić w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 stycznia 2009 r. I GSK 147/08, LEX nr 484878). Ustawodawca nie dookreślił rodzaju dokumentu, jakim wykazać należy umocowanie do dokonywania czynności. Nie rodzi jednak sporów w piśmiennictwie i orzecznictwie, że stosownym dokumentem do wykazania osób upoważnionych do reprezentowania spółek prawa handlowego jest dokument zawierający informacje z Krajowego Rejestru Sądowego. Dlatego wbrew stanowisku strony skarżącej, skoro P. M. nie wykazał, że działał w imieniu wszystkich wspólników, należało przyjąć, że udzielił pełnomocnictwa tylko w swoim imieniu.
W świetle postanowień art. 173 § 2 i art. 177 § 1 p.p.s.a. należy podnieść, że skargę kasacyjną może wnieść strona w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia jej odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Oznacza to, że nie jest dopuszczalne złożenie skargi kasacyjnej od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego, który - jak w tym przypadku - nie podlega obowiązkowi uzasadnienia z urzędu bez uprzedniego złożenia wniosku o jego uzasadnienie. Z akt sądowych wynika, że z wnioskiem z 1 lipca 2009 r. o doręczenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 czerwca 2009 r. wraz z jego uzasadnieniem wystąpiła adwokat S. G. jako pełnomocnik P. M. Ta osoba zatem w świetle tego co zostało wyżej powiedziane była uprawniona do złożenia skargi kasacyjnej. Natomiast wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia przedmiotowego wyroku nie został w prawem przewidzianym terminie zgłoszony przez A. E. P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B., A. E. M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B., A. E. M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B., A. E. K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. To pozwala stwierdzić, że skargę kasacyjną wniesioną w ich imieniu przez adwokat S. G. Sąd I instancji zasadnie uznał za niedopuszczalną i odrzucił stosownie do dyspozycji art. 178 p.p.s.a.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2, orzekł jak w sentencji.