Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. akt VIII SA/Wa 623/15 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 30 stycznia 2017 r. (sygn. akt VIII SA/Wa 623/15) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA), działając na podstawie art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej: ppsa), odmówił M. J. (dalej: skarżący) przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia, które zostało odrzucone postanowieniem WSA z 20 grudnia 2016 r. w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z [...] maja 2015 r. w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.
WSA wskazał, że do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia skarżący został wezwany zarządzeniem z 14 listopada 2016 r. Odpis tego zarządzenia został doręczony skarżącemu 1 grudnia 2016 r.
We wniosku o przywrócenie terminu skarżący wyjaśnił, że nieuiszczenie wpisu w terminie było spowodowane brakiem wymaganej kwoty. Skarżący dodał, że z uwagi na wielość spraw toczących się przed WSA oraz sądami powszechnymi nie był w stanie poczynić żadnych oszczędności na dokonanie sześciu opłat w jednym terminie. Składając wniosek o przywrócenie terminu, skarżący dokonał jednocześnie czynności, której nie dokonał w terminie, to jest uiścił wpis sądowy od zażalenia.
Zdaniem WSA, skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminowi. Sąd uznał, że brak środków finansowych nie usprawiedliwia opóźnienia w uiszczeniu należnej opłaty, skoro ustawodawca przewidział możliwość ubiegania się przez stronę postępowania sądowoadministracyjnego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. WSA dodał, że brak środków na uiszczenie wpisu nie jest przeszkodą, której skarżący nie mógł usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Skarżący złożył zażalenie na postanowienie WSA, zaskarżając to orzeczenie w całości. Wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił:
1) błąd w ustaleniach faktycznych przez uznanie przez WSA, że w przedmiotowym postępowaniu zachodzą okoliczności pozwalające na odmówienie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia, podczas gdy nieuwzględnienie wniosku skarżącego spowoduje zaistnienie niebezpieczeństwa poniesienia znacznej szkody finansowej lub trudne do odwrócenia skutki przez ciężki uszczerbek w majątku jego rodziny;
2) nieuwzględnienie przez WSA wszystkich istotnych okoliczności związanych z sytuacją finansową i majątkową skarżącego, podczas gdy organy z mocy prawa obowiązane są jak najrzetelniej przeprowadzić postępowanie dowodowe;
3) naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 86 § 1 ppsa, przez nieuznanie przez WSA, że skarżący uchybił terminowi bez własnej winy i nie dokonał w przepisanym terminie czynności w postępowaniu sadowym, podczas gdy rzetelna oraz dogłębna analiza przedłożonego w sprawie materiału dowodowego powinna prowadzić do przeciwnej konstatacji;
4) naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 87 § 1 i 4 ppsa, przez uznanie przez WSA, że w przedmiotowym postępowaniu dopełnienie przez skarżącego czynności uiszczenia wpisu stało się niemożliwe z powodu przeszkody dającej się przezwyciężyć, podczas gdy brak środków przeznaczonych na uiszczenie wpisu jest przeszkodą niedającą się usunąć w sposób prosty, w szczególności biorąc pod uwagę zawiłość i wielość spraw tego samego rodzaju prowadzonych przed WSA.