Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Hanna Rybińska po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1326/04 o przyznaniu prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia 2 marca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie wygaszenia prawa z rejestracji znaku towarowego p o s t a n a w i a: - oddalić zażalenie - U Z A S A D N I E N I E Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 14 grudnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1326/04 po rozpoznaniu sprawy ze sprzeciwu A. G. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 15 października 2004r. sygn. akt VI SA/Wa 1326/04 postanowił zwolnić skarżącego od wpisu sądowego od skargi ponad kwotę 200 zl. Sąd uznał, że sprzeciw skarżącego w kierunku całkowitego zwolnienia go od kosztów sądowych, nie zasługuje na uwzględnienie. A. G. posiada bowiem 0,75 ha nieruchmości rolnej oraz mieszkanie, które wynajmuje. Zdaniem Sądu, wpływy uzyskane ze sprzedaży gospodarstwa rolnego o pow. 3,5 ha były niewspółmiernie wyższe w stosunku do kwoty wpisu sądowego. Te okoliczności nie pozwoliły na przyjęcie, iż skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania i dlatego, że skarżący jest w stanie opłacić wpis sądowy w części, Sąd zwolnił go od wpisu sądowego od skargi ponad kwotę 200 zł. Skarżący złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na to postanowienie wnosząc o jego zmianę i zwolnienie go od kosztów postępowania, gdyż nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku dla wydatków niezbędnych na utrzymanie. W uzasadnieniu wskazał, że jego gospodarstwo rolne nie tylko nie przynosi dochodów, ale dodatkowo wiąże się z koniecznością opłacania z tego tytułu podatku i podkreślił, że w związku ze zmianą przepisów o KRUS od października 2004r. jego wydatki z tytułu składki na tzw. ubezpieczenia wzrosły miesięcznie o ok. 560 zł. Ponadto skarżący podniósł, że dochody z tytułu wynajmu mieszkania nie zrekompensują nawet kosztów bieżących, ponoszonych od czasu jego nabycia, a umowa najmu wygaśnie w lutym 2005r. W tym stanie rzeczy, zdaniem skarżącego, poniesienie przez niego jakichkolwiek kosztów postępowania jest niemożliwe, co czyni zasadnym jego wniosek o zwolnienie. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /zwanej dalej p.p.s.a./ (Dz. U. Nr 153 poz. 1270) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ze wspomnianego przepisu art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. wynika, że ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów postępowania spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy. Podkreślenia wymaga fakt, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Prawo pomocy ma zastosowanie tylko w przypadku osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone. W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że ubiegający się o taką pomoc winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. W piśmiennictwie podnosi się również, że "zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy powinna być rozpatrywana w dwóch aspektach - z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej strony jej możliwości finansowych" ( H. Knysiak - Molczyk "Prawo pomocy w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi", Przegląd Sądowy nr 11-12/2003 s.85). Przyjęty przez WSA w Warszawie stan faktyczny NSA uznał za prawidłowy. Należy podzielić stanowisko Sądu zawarte w zaskarżonym postanowieniu, że skarżący wykazał, iż jego obecna sytuacja materialna nie pozwala na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Jednak brak jest podstaw do podzielenia poglądu skarżącego, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w szczególności z uwagi na fakt sprzedaży gospodarstwa rolnego o pow. 3,5 ha oraz dochodów, uzyskiwanych z tytułu wynajmowanego mieszkania. Z dokumentów przedstawionych przez skarżącego, na podstawie których WSA w Warszawie oceniał jego sytuację rodzinną i finansową wynika, że posiada on stałe miesięczne dochody i nie ma na utrzymaniu innych osób, co pozwala przyjąć, że skarżący jest w stanie opłacić wpis sądowy w jego ułamkowej części. Mając na uwadze wszystkie te okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny doszedł do przekonania, że skarżący nie wykazał dostatecznie zasadności swego wniosku o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od opłaty wpisu sądowego w jego ułamkowej części i dlatego jego zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie uznał za nieuzasadnione. Z tych względów i na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 4 lutego 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Hanna Rybińska po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2005 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. G.
na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1326/04 o przyznaniu prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi A. G.
na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia 2 marca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie wygaszenia prawa z rejestracji znaku towarowego p o s t a n a w i a:
- oddalić zażalenie -
U Z A S A D N I E N I E
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 14 grudnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1326/04 po rozpoznaniu sprawy ze sprzeciwu A. G. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 15 października 2004r. sygn. akt VI SA/Wa 1326/04 postanowił zwolnić skarżącego od wpisu sądowego od skargi ponad kwotę 200 zl. Sąd uznał, że sprzeciw skarżącego w kierunku całkowitego zwolnienia go od kosztów sądowych, nie zasługuje na uwzględnienie. A. G. posiada bowiem 0,75 ha nieruchmości rolnej oraz mieszkanie, które wynajmuje. Zdaniem Sądu, wpływy uzyskane ze sprzedaży gospodarstwa rolnego o pow. 3,5 ha były niewspółmiernie wyższe w stosunku do kwoty wpisu sądowego. Te okoliczności nie pozwoliły na przyjęcie, iż skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania i dlatego, że skarżący jest w stanie opłacić wpis sądowy w części, Sąd zwolnił go od wpisu sądowego od skargi ponad kwotę 200 zł.
Skarżący złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na to postanowienie wnosząc o jego zmianę i zwolnienie go od kosztów postępowania, gdyż nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku dla wydatków niezbędnych na utrzymanie. W uzasadnieniu wskazał, że jego gospodarstwo rolne nie tylko nie przynosi dochodów, ale dodatkowo wiąże się z koniecznością opłacania z tego tytułu podatku i podkreślił, że w związku ze zmianą przepisów o KRUS od października 2004r. jego wydatki z tytułu składki na tzw. ubezpieczenia wzrosły miesięcznie o ok. 560 zł. Ponadto skarżący podniósł, że dochody z tytułu wynajmu mieszkania nie zrekompensują nawet kosztów bieżących, ponoszonych od czasu jego nabycia, a umowa najmu wygaśnie w lutym 2005r. W tym stanie rzeczy, zdaniem skarżącego, poniesienie przez niego jakichkolwiek kosztów postępowania jest niemożliwe, co czyni zasadnym jego wniosek o zwolnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /zwanej dalej p.p.s.a./ (Dz. U. Nr 153 poz. 1270) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ze wspomnianego przepisu art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. wynika, że ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów postępowania spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy.