Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Urszula Raczkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. H. -S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 września 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1672/08 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi A. H. -S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2008 r., Nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią i amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 12 września 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1672/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił A. H. -S. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi A. H. -S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2008 r., Nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią i amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
W dniu 25 sierpnia 2008 r. doręczono stronie wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego, zaś wpis ten został uiszczony w dniu 4 września 2008 r. i równocześnie złożony został wniosek o przywrócenie terminu. Jako główną przyczynę uchybienia terminu skarżący wskazał niewywiązanie się przez zatrudnioną w firmie sekretarkę z powierzonego jej obowiązku dokonania przelewu kwoty wymaganej tytułem wpisu sądowego od skargi. A. H. -S. przebywał w tym czasie za granicą, a po powrocie bezzwłocznie wpis uiścił.
Sąd I instancji powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazał, że brak winy w uchybieniu terminu należy przyjąć wtedy, gdy zainteresowany nie był w stanie przeszkody pokonać (usunąć) przy użyciu sił i środków normalnie dostępnych, nie ryzykując własnym bądź innych zdrowiem, życiem lub narażając siebie bądź innych na poważne straty majątkowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. zaznaczył, że w orzecznictwie sądowym powszechny jest pogląd, iż od strony prowadzącej działalność gospodarczą wymaga się przezorności, zapobiegliwości i profesjonalizmu. Za działalność przedsiębiorstwa odpowiedzialność ponosi zawsze osoba, która je prowadzi. To na niej spoczywa ciężar odpowiedzialności za ewentualne skutki działań osób, którymi w wykonywaniu działalności gospodarczej się posługuje. Zgodnie z zasadą ryzyka pracodawcy (tzw. ryzyko osobowe) to pracodawca obciążony jest skutkami niewłaściwego doboru pracowników i zmuszony jest ponosić straty wynikłe wskutek ich niezaradności i braku należytego przygotowania do pracy.
Sąd stwierdził, iż uchybienie terminowi do uiszczenia wpisu sądowego od skargi powstałe na skutek nagłego wyjazdu skarżącego oraz niedopełnienia obowiązku przez zatrudnionego pracownika nie może zostać uznane za działanie niezawinione.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. H. -S. podniósł, że jako pracodawca spełnił swój obowiązek wydając pracownikowi stosowne polecenie. Nie miał on wypływu na zachowanie pracownika, który wypełniając swoje obowiązki nie wywiązał się z nich należycie. Skarżący wyraził przekonanie, że dołożył należytej staranności i nie ponosi winy w przekroczeniu terminu do uiszczenia wpisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Wskazać należy, że ustawodawca nie określił kryteriów oceny zachowania strony (co do wykazania braku winy), co oznacza, że kwestia ta pozostawiona została ocenie sądu. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być zatem oceniany przy uwzględnieniu wszelkich okoliczności konkretnej sprawy. Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2002r., II SA/Wr 1329/01, niepubl.), czy też nie zachowała należytej staranności w prowadzeniu własnych spraw (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2000r., SA/Sz 1117/99, niepubl). Zatem o braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, czyli gdy strona nie mogła przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Podkreślenia wymaga również fakt, iż osoba prowadząca działalność gospodarczą ponosi odpowiedzialność za zaniedbania personelu administracyjnego, którym posługuje się przy wykonywaniu swoich czynności, a zatem nie uwalniają one strony od winy w niedochowaniu terminu.
Przekładając powyższe na stan faktyczny niniejszej sprawy stwierdzić należy, że nie do przyjęcia jest argumentacja skarżącego, który uzasadniając brak winy w niedochowaniu terminu ceduje odpowiedzialność za to uchybienie na swojego pracownika, próbując przy tym wyłączyć swoją winę. Jak już wyżej wskazano osoba prowadząca działalność gospodarczą przejmuje negatywne konsekwencje wszelkich działań swoich pracowników, w tym także zaniechanie uiszczenia wpisu sądowego.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. - z przyczyn wskazanych powyżej - prawidłowo uznał, że skarżący nie wykazał by uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.
W związku z powyższym zażalenie należało oddalić na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.