Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 2879/15 w zakresie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu od wpisu na listę radców prawnych postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 4 czerwca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 2879/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił T. S. przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 4 kwietnia 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 2879/15 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] sierpnia 2015 r., w przedmiocie sprzeciwu wobec wpisu na listę radców prawnych.
Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji wskazał, że opisany wyżej wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi skarżącego (adwokatowi P. K.) w dniu 22 czerwca 2017 r. Pismem z dnia 14 listopada 2017 r. nowo ustanowiony pełnomocnik skarżącego adwokat B. Z. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że niedotrzymanie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej zostało spowodowane tym, że skarżący w okresie od 11 kwietnia 2017 r. do 6 października 2017 r. przebywał w areszcie tymczasowym i nie miał możliwości zapoznania się z wydanym wyrokiem oraz wniesienia od niego skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ponadto - jak stwierdził - nie ustanowił i nie miał możliwości ustanowienia pełnomocnika do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku WSA, a pełnomocnictwo udzielone adwokatowi P. K. jak i pełnomocnictwo udzielone adwokatowi A. P. obejmowało umocowanie do reprezentowania skarżącego wyłącznie przed WSA.
Jednocześnie pełnomocnik skarżącego podniósł, że o rezultacie zawisłej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie sprawy skarżący dowiedział się dopiero w dniu 7 listopada 2017 r., kiedy jego nowy pełnomocnik zapoznał się z aktami sprawy i przekazał skarżącemu informację o prawomocności zapadłego orzeczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uzasadniając swoje rozstrzygnięcie w sprawie wskazał m.in., że pełnomocnictwo udzielone przez skarżącego adwokatowi P. K. uprawniało go do występowania przed sądami, nie ograniczało zatem pełnomocnika jedynie do występowania przed Sądem I instancji. Nie było ono również odwołane przez żadną ze stron. Nie można zatem uznać, że w dniu doręczenia adwokatowi P. K. odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, nie miał on uprawnienia do sporządzenia i wniesienia w imieniu skarżącego skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Podsumowując Sąd I instancji stwierdził, że skarżący nie wykazał, że uchybił terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej bez swojej winy.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, która miała istotny wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, tj.:
1. art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, dalej: p.p.s.a.) skutkujące odmową przywrócenia skarżącemu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sytuacji, w której WSA niekonsekwentnie stwierdził z jednej strony, że wniosek o przywrócenie terminu został wniesiony w przewidzianym ustawą 7-dniowym terminie od momentu ustania przyczyny uchybienia terminu, jednak odmówił jego przywrócenia uznając, że przyczyna uzasadniająca przywrócenie skarżącemu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, którą było aresztowanie ustała z dniem opuszczenia przez niego aresztu, tj. 6 października 2017 r., co powoduje, że zaskarżone postanowienie jest wewnętrznie sprzeczne i nie może się ostać w obrocie prawnym;