Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. w O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 2055/17 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. w O. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia odwołania w sprawie rozstrzygnięcia konkursu ofert na zawieranie umów o świadczenie opieki zdrowotnej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 27 marca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 2055/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przyznania terminu do wniesienia skargi przez A. w O. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z [...] lipca 2017 r. w przedmiocie nieuwzględnienia odwołania w sprawie rozstrzygnięcia konkursu ofert na zawieranie umów o świadczenie opieki zdrowotnej.
Sąd I instancji stwierdził, że skarżący jako okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu do wniesienia skargi wymienił nieznaczne uchybienie terminu (o jeden dzień) wynikające z omyłki pracownika przygotowującego skargę do wysyłki, który błędnie obliczył termin 30-dniowy.
Zdaniem WSA, w świetle powyższego wyjaśnienia, nie sposób dopatrzeć się braku winy skarżącego w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Przyczyna wyłączająca brak winy w uchybieniu terminowi musi być bowiem niezależna od strony i nie może nosić cech zaniedbania czy nieuwagi. Tymczasem strona nie dochowała szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych. Za uzasadnienie przywrócenia terminu Sąd nie uznał również omyłki pracownika, któremu skarżący powierzył wysłanie skargi do Sądu. Wskazał, że pojęcie winy strony w uchybieniu terminowi w postępowaniu sądowym obejmuje swym zakresem także winę osób trzecich, które strona upoważniła do dokonania określonej czynności.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący, wnosząc o jego zmianę poprzez przywrócenie terminu do wniesienia skargi, a także o dopuszczenie dowodu z przesłuchania D. K. (dyrektora A.) oraz I. O. na okoliczność jego rozmowy z pełnomocnikiem w zakresie terminu złożenia odwołania i terminu przekazania sporządzonego projektu skargi. Zarzuciła naruszenie przez Sąd przepisu art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej p.p.s.a.) i uznanie, że termin został uchybiony z winy skarżącego.
Podniósł, że profesjonalny pełnomocnik popełnił błąd przy obliczaniu terminu, a skarżący nie miał podstaw do weryfikowania, czy termin ten został przez radcę prawnego obliczony prawidłowo.
Ponadto, skarżący podał, że odrzucenie skargi spowoduje brak możliwości rozpatrzenia przez WSA sprawy rażącej niesprawiedliwości w przydziale środków na leczenie pacjentów. Pozytywne rozpoznania zażalenia umożliwi uwzględnienie interesu społecznego na etapie postępowania sądowoadministracyjnego, co jest istotne z uwagi na naruszenie tej zasady przez organ przy wydawaniu decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu administracyjnym podjęta po upływie terminu jest bezskuteczna. Stosownie jednak do art. 86 § 1 p.p.s.a., sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Jak stanowi art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).