Zażalenie na postanowienie WSA w Szczecinie w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi H. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem NSA
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia H. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 lutego 2007 r. sygn. akt I SA/Sz 1/07 w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi H. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie z dnia 7 listopada 2000 r., sygn. akt SA/Sz 1304/2000 postanawia: oddalić zażalenie NSA/post.1 - postanowienie "ogólne"

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Sz 1/07 odmówił H. K. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie z dnia 7 listopada 2000 r., sygn. akt SA/Sz 1304/2000.

Sąd I instancji w motywach zaskarżonego rozstrzygnięcia wskazał, iż w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą przesłanki uzasadniające przyznanie skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego, wynikające z art. 246 § 1 punkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), dalej: "p.p.s.a.". Sąd podał, że H. K. razem z żoną uzyskują miesięczny dochód w wysokości 2.200 złotych (brutto). W ocenie Sądu, powyższa kwota pozwala, aby przy poczynieniu oszczędności we własnych wydatkach do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny, skarżący mógł zgromadzić środki na poniesienie kosztów zastępstwa procesowego.

W zażaleniu na powyższe postanowienie H. K. wniósł o jego zmianę i uwzględnienie złożonego wniosku poprzez przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie, ewentualnie o zmianę postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 stycznia 2007 r. odrzucającego jego skargę o wznowienie postępowania sądowego. W uzasadnieniu zażalenia skarżący wskazał, że wskutek nieznanych mu przyczyn prawnicy odmawiają złożenia skargi kasacyjnej od ww. postanowienia. Przedstawiane przez prawników argumenty nie przekonują skarżącego. W jego ocenie, udzielane przez prawników informacje z tytułu opłaconej porady prawnej "bywają tendencyjnie błędne lub dezinformują". Z tego powodu, zachowując "daleko posuniętą nieufność do ocen prawników oraz ich bezstronności", skarżący postanowił wnieść o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Prawo pomocy polega na tym, że strona zostaje zwolniona przez sąd od kosztów sądowych oraz uzyskuje uprawnienie do udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu przez sąd adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu bez ponoszenia kosztów jego wynagrodzenia i wydatków (art. 244 § 1 i 2 p.p.s.a.).

Stosownie do art. 246 § 1 p.p.s.a. osobie fizycznej przyznaje się, na jej wniosek, prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże ona, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Jak wynika z powyższej regulacji, warunkiem przyznania prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż w sprawie występują przesłanki uzasadniające jej udzielenie, przy czym ocena sądu w tym zakresie odnosi się do rozważenia sytuacji finansowej składającego wniosek w kontekście kosztów, jakie zobowiązany jest on ponieść na poczet prowadzonego postępowania.

Strona 1/2