Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2004 r. sygn. akt III SA/Wa 496/04 w sprawie ze skargi T. A. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 2 lutego 2004 r. sygn. akt [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności pieniężnej postanawia: oddalić zażalenie U Z A S A D N I E N I E Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał T. A. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego w części ponad kwotę 750 zł i oddalił wniosek w pozostałym zakresie. W zażaleniu na to postanowienie T. A. wniósł o całkowite zwolnienie go od wpisu sądowego podnosząc, że znajduje się w beznadziejnej sytuacji finansowej, która uniemożliwia mu uiszczenie wpisu w kwocie 750 zł. Wyjaśnił, że zarabia netto 1.350 zł oraz że z tej kwoty połowę, tj. 675 zł, zabiera komornik, a także, że spłaca miesięczną ratę kredytu bankowego w kwocie 320 zł, utrzymuje syna studenta oraz pokrywa koszty własnych studiów wynoszące miesięcznie 330 zł. Nie godząc się z oddaleniem przez Sąd I instancji wniosku o ustanowienie adwokata skarżący podniósł, że pomoc jest mu potrzebna, gdyż sprawa jest wielkiej wagi i będzie decydowała o jego losie. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ciężar wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie tego prawa (por. postanowienie NSA z 18 czerwca 2004 r. FZ 165/05, niepubl.). Wykazanie tych okoliczności wymaga przede wszystkim, aby oświadczenie strony, będącej osobą fizyczną, zawarte w sformalizowanym wniosku o przyznanie prawa pomocy, zawierało dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, stanie rodzinnym oraz niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym (art. 252 § 1 p.p.s.a.). Skarżący nie podał we wniosku żadnych danych dotyczących własnego majątku (rubryka 7), a w szczególności posiadanych nieruchomości, zasobów pieniężnych oraz przedmiotów wartościowych. Oświadczenie w tym zakresie powinno być złożone we wniosku pod rygorem odpowiedzialności karnej za podanie nieprawdziwych danych lub zatajenia prawdy (art. 233 § 1 Kodeksu karnego). Wymogu tego nie spełniają wyjaśnienia skarżącego dotyczące własnego majątku zamieszczone w złożonym do akt sprawy piśmie z dnia 10 maja 2004 r. Niezależnie od braku we wniosku wiarygodnych danych o własnym majątku, także oświadczenie skarżącego o dochodach i ponoszonych wydatkach budzi wątpliwości, gdyż w piśmie z dnia 10 maja 2004 r. oraz we wniosku i w zażaleniu skarżący podaje różne dane w tym zakresie. W piśmie z 10 maja 2004 r. określa, że jego wynagrodzenie netto wynosi 1.300 zł, podczas gdy w zażaleniu podaje kwotę 1.350 zł. W dowodach tych różnie określa również kwotę wynagrodzenia wolnego od egzekucji komorniczej (600 i 675 zł), a także wysokość raty spłacanego kredytu bankowego (800 i 320 zł). Skarżący nie złożył wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy żadnych dokumentów potwierdzających dane zawarte we wniosku. Rodzaje tych dokumentów zostały określone w § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego (Dz.U. Nr 227, poz. 2245). W związku z tym, że podane przez skarżącego dane o stanie majątkowym i dochodach nie dawały podstawy do przyjęcia, że skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 pkt 1 p.p.s.a.), Sąd I instancji postąpił prawidłowo przyznając skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym. Rozstrzygnięcie to pozostaje w zgodzie z treścią art. 246 § 1 p.p.s.a. i nie uzasadnia uwzględnienia zażalenia w tej części. Nie zasługuje także na uwzględnienie zażalenie skarżącego w części dotyczącej oddalenia wniosku o ustanowienie adwokata, gdyż w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, przytoczony w zażaleniu argument co do charakteru sprawy nie podważa prawidłowych ustaleń Sądu I instancji powołanych na uzasadnienie odmowy przyznania prawa pomocy w tym zakresie. Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. oddalił zażalenie, jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 1 lipca 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2005 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. A.
na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2004 r. sygn. akt III SA/Wa 496/04 w sprawie ze skargi T. A.
na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 2 lutego 2004 r. sygn. akt [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności pieniężnej postanawia: oddalić zażalenie
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał T. A. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego w części ponad kwotę 750 zł i oddalił wniosek w pozostałym zakresie.
W zażaleniu na to postanowienie T. A. wniósł o całkowite zwolnienie go od wpisu sądowego podnosząc, że znajduje się w beznadziejnej sytuacji finansowej, która uniemożliwia mu uiszczenie wpisu w kwocie 750 zł. Wyjaśnił, że zarabia netto 1.350 zł oraz że z tej kwoty połowę, tj. 675 zł, zabiera komornik, a także, że spłaca miesięczną ratę kredytu bankowego w kwocie 320 zł, utrzymuje syna studenta oraz pokrywa koszty własnych studiów wynoszące miesięcznie 330 zł.
Nie godząc się z oddaleniem przez Sąd I instancji wniosku o ustanowienie adwokata skarżący podniósł, że pomoc jest mu potrzebna, gdyż sprawa jest wielkiej wagi i będzie decydowała o jego losie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Ciężar wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie tego prawa (por. postanowienie NSA z 18 czerwca 2004 r. FZ 165/05, niepubl.).
Wykazanie tych okoliczności wymaga przede wszystkim, aby oświadczenie strony, będącej osobą fizyczną, zawarte w sformalizowanym wniosku o przyznanie prawa pomocy, zawierało dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, stanie rodzinnym oraz niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym (art. 252 § 1 p.p.s.a.).
Skarżący nie podał we wniosku żadnych danych dotyczących własnego majątku (rubryka 7), a w szczególności posiadanych nieruchomości, zasobów pieniężnych oraz przedmiotów wartościowych. Oświadczenie w tym zakresie powinno być złożone we wniosku pod rygorem odpowiedzialności karnej za podanie nieprawdziwych danych lub zatajenia prawdy (art. 233 § 1 Kodeksu karnego). Wymogu tego nie spełniają wyjaśnienia skarżącego dotyczące własnego majątku zamieszczone w złożonym do akt sprawy piśmie z dnia 10 maja 2004 r.