Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Magdalena Bosakirska po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia I. Z. - W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 lipca 2011 r. sygn. akt III SA/Wr 358/11 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi I. Z. - W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przywrócić I. Z. - W. termin do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt III SA/Wr 358/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił I. Z. - W. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że decyzja organu odwoławczego została doręczona skarżącemu w dniu 4 maja 2011 r., zaś skarga na to rozstrzygnięcie została nadana w placówce pocztowej dopiero w dniu 10 czerwca 2011 r. W ocenie Sądu, we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w tym uchybieniu. Okolicznością wskazującą na taki brak winy nie mogło być potwierdzone zaświadczeniem lekarskim zwichnięcie przez skarżącego nadgarstka lewej ręki i związane z tym zwolnienie lekarskie wystawione na okres od 1 do 15 czerwca 2011 r. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, skarżący mógł w takiej sytuacji poprosić o pomoc inną osobę. Wprawdzie skarżący skorzystał w tym zakresie z pomocy pracownika żony, jednak uczynił to już po upływie terminu do wniesienia skargi (który upływał z dniem 3 czerwca 2011 r.). Sąd stwierdził ponadto, że niezrozumiałym jest dlaczego skarżący nie zwrócił się o pomoc do żony jako osoby najbliższej. Tym samym Sąd pierwszej instancji nie dostrzegł, by postępowanie skarżącego cechowała należyta staranność i dbałość o własne interesy. Skutkowało to odmową przywrócenia terminu na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; dalej powoływana jako "p.p.s.a.").
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył I. Z. - W. Wniósł o uchylenie tego orzeczenia w całości, a także o dopuszczenie i przeprowadzenie wskazanych w zażaleniu dowodów. Zarzucił zażalonemu postanowieniu naruszenie art. 86 § 1 p.p.s.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie tego przepisu.
Wnoszący zażalenie stwierdził, że w dniu 1 czerwca 2011 r. doznał zwichnięcia nadgarstka lewej ręki, co uniemożliwiło mu - jako osobie leworęcznej - pisanie, prowadzenie samochodu i wykonywanie szeregu innych czynności. Wskazał, że o pomoc przy pisaniu skargi nie mógł poprosić swojej żony, gdyż jest z nią od kilku lat skonfliktowany i żona kategorycznie takiej pomocy odmówiła, a ponadto w dniach 1 - 5 czerwca 2011 r. przebywała w pracy poza domem (w innych miejscowościach). Skarżący podniósł, że przy pisaniu skargi potrzebował nie tylko pomocy czysto pisarskiej, ale też pomocy w redagowaniu treści pisma, gdyż ból kontuzjowanej ręki utrudniał mu sprawne myślenie. Nadmienił, że mieszka na wsi i do najbliższego sąsiada ma niemal ćwierć kilometra. Stwierdził, że próbował zwrócić się o pomoc do co najmniej trzech osób, które jednak z różnych przyczyn zmuszone były odmówić. W tej sytuacji poprosił o pomoc w pisaniu skargi osobę trzecią - pracownika żony, tj. T. Ł. Pomoc ta mogła jednak nastąpić dopiero począwszy od niedzieli 5 czerwca 2011 r., czyli już po upływie terminu do wniesienia skargi. Skarżący stwierdził, że nie mógł uzyskać pomocy przed tą datą, czego dowodem mogłyby być zeznania świadków: K. S. - Z., T. Ł., I. C., P. L., R. M.