Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 5 kwietnia 2016 r. sygn. akt III SA/Łd 287/15 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopaliny bez wymaganej koncesji postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 287/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w L., działając na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopaliny bez wymaganej koncesji.
Sąd I instancji podniósł, że zarządzeniem z dnia 25 marca 2015 r. Przewodniczący Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. wezwał M. Sp. z o.o. do usunięcia braku formalnego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] grudnia 2014 r. przez złożenie dokumentu wykazującego umocowanie do wniesienia skargi i określającego sposób reprezentacji spółki (KRS, statut) w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie została wysłana na adres skarżącej spółki podany w skardze, tj. [...]. Po dwukrotnym awizowaniu przez doręczyciela (pierwsze awizo w dniu 30 marca 2015 r., powtórne awizo w dniu 8 kwietnia 2015 r.), przesyłka został zwrócona do sądu w dniu 16 kwietnia 2015 r. i uznana za doręczoną w dniu 13 kwietnia 2015 r.
W dniu 13 maja 2015 r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi, podnosząc, że w dniu 7 maja 2015 r. podczas rozmowy telefonicznej z pracownikiem Sądu dowiedziała się o wysłaniu przesyłki zawierającej wezwanie. W rozmowie z pracownikami spółki ustalono, że żadne awizo informujące o przesyłce sądowej nie zostało pozostawione w siedzibie spółki. Z uwagi na zaistniałą sytuację spółka złożyła reklamację wraz ze skargą do operatora pocztowego.
W piśmie z dnia 19 maja 2015 r. operator pocztowy I. S.A. poinformował, że przesyłka zawierająca wezwanie skierowane do skarżącej została przyjęta w Oddziale Nadawczym w dniu 27 marca 2015 r., a w dniu 30 marca 2015 r. została wydana doręczycielowi. Analiza zapisu trasy urządzenia GPS, stanowiącego wewnętrzne narzędzie weryfikacji pracy poszczególnych doręczycieli potwierdziła, że osoba odpowiedzialna za doręczenie była pod wskazanym adresem. Osoba ta wyjaśniła, że "Pani, która zazwyczaj odbiera przesyłki odmówiła odebrania przesyłki sądowej". Uzasadniła to tym, że "przykazano jej, aby przesyłki tego rodzaju nie były przez nią podejmowane". W związku z tym doręczyciel pozostawił zawiadomienie. Doręczyciel złożył oświadczenie, w którym potwierdził okoliczności pozostawienia zawiadomienia oraz powtórnej awizacji przesyłki po 7 dniach od daty pozostawienia pierwszego zawiadomienia.
Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. odmówił przywrócenia terminu do usunięcia braku formalnego skargi stwierdzając, że nieprawidłowość doręczenia wezwania nie jest przesłanką przywrócenia terminu bowiem doręczenie korespondencji w sposób nieprawidłowy powoduje, że termin do dokonania danej czynność procesowej w ogóle nie rozpoczyna biegu. Natomiast zagadnienie oceny prawidłowości doręczenia spółce wezwania do usunięcia braku formalnego skargi może być przedmiotem kontroli na etapie oceny zachowania terminu do usunięcia tego braku.