Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. A. - reprezentowanego przez opiekuna prawnego D. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1841/09 w zakresie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu w sprawie ze skargi A. A. - reprezentowanego przez opiekuna prawnego D.G. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uregulowania zaległej kwoty i refundacji kosztów leczenia poza granicami kraju postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić termin do wniesienia skargi
Decyzją z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia utrzymał w mocy decyzję [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] maja 2009 r., znak: [...] w sprawie odmowy uregulowania zaległej kwoty 4 288,66 GBP i refundacji poniesionych kosztów związanych z leczeniem małoletniego A. A. - reprezentowanego w sprawie przez opiekuna prawnego (babcię) D. G., poza granicami kraju.
Powyższa decyzja została odebrana w dniu 17 lipca 2009 r. przez opiekuna prawnego małoletniego.
Od powyższej decyzji strona wniosła w dniu 22 września 2009 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. Razem ze skargą został złożony wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W świetle uzasadnienia tego wniosku, sporządzonego przez D. G., strona powierzyła sprawę Rzecznikowi Praw Obywatelskich, który - w odpowiedzi na jej prośbę - w piśmie z dnia 27 sierpnia 2009 r. odmówił zajęcia się sprawą. W konsekwencji została ona pozbawiona możliwości wyegzekwowania od NFZ części wydatków, które poniosła w związku z leczeniem wzroku małoletniego.
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1841/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Zdaniem Sądu I instancji, w pierwszej kolejności należało zbadać, czy wniosek spełnia ustawowe wymogi formalne, aby móc następnie ocenić czy brak winy został uprawdopodobniony. Zdaniem Sądu, strona nie zachowała ustawowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Przesyłkę zawierającą zaskarżoną decyzję odebrała w dniu 17 lipca 2009 r., natomiast skarga wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu złożona została w dniu 22 września 2009 r. Uzasadniając uchybienie terminowi strona powołała się jedynie na okoliczność skierowania swojej sprawy do Rzecznika Praw Obywatelskich, w przekonaniu, że uzyska oczekiwaną pomoc w zakresie refundacji kosztów leczenia swojego wnuka. Sąd uznał datę 17 sierpnia 2009 r. (dzień 16 sierpnia był dniem wolnym od pracy - niedziela) za pierwszy dzień siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku. W tym bowiem dniu upływał termin do wniesienia skargi do Sądu. Zdaniem Sądu I instancji, opiekun prawny małoletniego odbierając osobiście korespondencję z decyzją zawierającą w swojej treści pouczenie o sposobie i terminie jej zaskarżenia, mogła zapoznać się z warunkami wniesienia skargi i dochowując należytej staranności, złożyć ją w terminie. Skoro zatem dniem, od którego należy liczyć siedmiodniowy termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi do Sądu jest 17 sierpnia 2009 r., to złożony 22 września 2009 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi jest spóźniony, tzn. wniesiony z przekroczeniem siedmiodniowego terminu określonego w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej: p.p.s.a.)
Zażalenie na powyższe postanowienie sporządziła D. G., działająca w imieniu małoletniego wnuka, domagając się jego uchylenia. Wskazała, że kłopoty zdrowotne uniemożliwiały jej złożenie skargi w terminie. Od sierpnia 2009 r. była pod ścisłą kontrolą lekarską ze względu na objawy stanu zapalnego. Od kwietnia 2009 r. przebywa na urlopie dla poratowania zdrowia, a ponadto jest osobą z orzeczoną niepełnosprawnością po operacji serca. Codzienna opieka nad niepełnosprawnym chorym wnukiem, jego leczenie, pomoc niewidomej córce, cierpiącej na padaczkę, wspieranie niewidomego zięcia w czynnościach wymagających użycia wzroku, powodują opóźnienia w załatwianiu spraw urzędowych. Do wniosku dołączyła stosowne dokumenty, m.in. zaświadczenie o stopniu niepełnosprawności, o udzielonym urlopie, jak również zaświadczenie lekarskie wskazujące na pozostawanie w okresie od 11 sierpnia do 19 października 2009 r. pod wzmożoną kontrolą lekarską. W tym zakresie pojawiły się objawy stanu zapalnego, co wymagało diagnostyki i leczenia. Jak wynika z zaświadczenia, ze względu na chorobę serca każda infekcja stanowi dla niej zagrożenie dla życia.