Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Maria Myślińska po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. K. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 963/05 o uiszczeniu wpisu w sprawie ze skargi T. K. na uchwałę Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 8 marca 2005 r. w przedmiocie odmowy uchylenia uchwały o odmowie wpisu na listę aplikantów adwokackich postanawia: - oddalić zażalenie - UZASADNIENIE T. K. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 8 marca 2005 r. Pismem z dnia 31 maja 2005 r. Sąd w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału VI z dnia 23 maja 2005 r. wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 200 zł w terminie 7 dni od daty otrzymania tego pisma, pod rygorem odrzucenia skargi. T. K. po otrzymaniu wezwania w dniu 13 czerwca 2005 r. złożył zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego z dnia 23 maja 2005 r. Zarzucił mu naruszenie art. 32 Konstytucji RP - zasady równości, poprzez nieuzasadnione różnicowanie w zakresie poboru opłat sądowych w sprawach administracyjnych ze stosunku pracy w porównaniu z osobami w sprawach o wykonywanie zawodu; niezgodność aktu stanowiącego podstawę poboru kosztów z aktami wyższego rzędu w tym z art. 2, 31 ust 3, 32, 65 i 215 Konstytucji RP. Mając powyższe na uwadze wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zażalenie nie jest zasadne. Zgodnie z art. 212 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwana dalej p.p.s.a. opłatą sądową jest wpis sądowy. W razie niewniesienia wpisu przewodniczący wzywa wnoszącego pismo (skargę) do uiszczenia opłaty sadowej, pod rygorem odrzucenia skargi (art. 220 § 1 i § 3 p.p.s.a). Zarządzenie w niniejszej sprawie zostało wydane więc zgodnie z przepisami prawa. Z regulacji prawnych dotyczących wpisów sądowych w sprawach prowadzonych przez sądy administracyjne wynika, iż są one zasadą. Odstępstwem od tej zasady są powszechnie stosowane zwolnienia pewnych kategorii spraw i podmiotów. Przyznane prawo do zwolnienia przez sąd od wpisu sądowego nie ma charakteru pełnego, swobodnego uznania sądu, lecz podlega określonym regułom, poza które sąd nie może wykroczyć. Reguły takie zawarte są w art. 239 do art. 242 p.p.s.a. Ani przedmiot rozpoznawanej sprawy ani podmiot wnoszący skargę nie wypełniają dyspozycji żadnego z tych przepisów. Dlatego też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie słusznie wezwał T. K. na podstawie art. 220 § 1 p.p.s.a i § 2 pkt 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz 2193). Odnośnie zarzutu niezgodności aktów stanowiących podstawy poboru wpisu z przepisami Konstytucji, Naczelny Sąd Administracyjny nie jest władny do takiej oceny. Wyłączną kompetencję w tym zakresie posiada Trybunał Konstytucyjny zgodnie z art. 188 Konstytucji RP i art. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643). Do chwili obecnej Trybunał Konstytucyjny nie orzekł o niegodności z Konstytucja RP zarówno przepisów p.p.s.a. dotyczących kosztów sądowych, jak i wydanego na ich podstawie ww. rozporządzenia. Mając powyższe względy na uwadze, Naczelny Sad Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 lipca 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Maria Myślińska po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2005 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. K.
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 963/05 o uiszczeniu wpisu w sprawie ze skargi T. K.
na uchwałę Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 8 marca 2005 r.
w przedmiocie odmowy uchylenia uchwały o odmowie wpisu na listę aplikantów adwokackich postanawia:
- oddalić zażalenie -
UZASADNIENIE
T. K. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 8 marca 2005 r.
Pismem z dnia 31 maja 2005 r. Sąd w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału VI z dnia 23 maja 2005 r. wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 200 zł w terminie 7 dni od daty otrzymania tego pisma, pod rygorem odrzucenia skargi.
T. K. po otrzymaniu wezwania w dniu 13 czerwca 2005 r. złożył zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego z dnia 23 maja 2005 r.
Zarzucił mu naruszenie art. 32 Konstytucji RP - zasady równości, poprzez nieuzasadnione różnicowanie w zakresie poboru opłat sądowych w sprawach administracyjnych ze stosunku pracy w porównaniu z osobami w sprawach o wykonywanie zawodu; niezgodność aktu stanowiącego podstawę poboru kosztów z aktami wyższego rzędu w tym z art. 2, 31 ust 3, 32, 65 i 215 Konstytucji RP.
Mając powyższe na uwadze wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Zgodnie z art. 212 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwana dalej p.p.s.a. opłatą sądową jest wpis sądowy. W razie niewniesienia wpisu przewodniczący wzywa wnoszącego pismo (skargę) do uiszczenia opłaty sadowej, pod rygorem odrzucenia skargi (art. 220 § 1 i § 3 p.p.s.a). Zarządzenie w niniejszej sprawie zostało wydane więc zgodnie z przepisami prawa.
Z regulacji prawnych dotyczących wpisów sądowych w sprawach prowadzonych przez sądy administracyjne wynika, iż są one zasadą. Odstępstwem od tej zasady są powszechnie stosowane zwolnienia pewnych kategorii spraw i podmiotów. Przyznane prawo do zwolnienia przez sąd od wpisu sądowego nie ma charakteru pełnego, swobodnego uznania sądu, lecz podlega określonym regułom, poza które sąd nie może wykroczyć. Reguły takie zawarte są w art. 239 do art. 242 p.p.s.a. Ani przedmiot rozpoznawanej sprawy ani podmiot wnoszący skargę nie wypełniają dyspozycji żadnego z tych przepisów. Dlatego też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie słusznie wezwał T. K. na podstawie art. 220 § 1 p.p.s.a i § 2 pkt 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz 2193).
Odnośnie zarzutu niezgodności aktów stanowiących podstawy poboru wpisu z przepisami Konstytucji, Naczelny Sąd Administracyjny nie jest władny do takiej oceny. Wyłączną kompetencję w tym zakresie posiada Trybunał Konstytucyjny zgodnie z art. 188 Konstytucji RP i art. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643). Do chwili obecnej Trybunał Konstytucyjny nie orzekł o niegodności z Konstytucja RP zarówno przepisów p.p.s.a. dotyczących kosztów sądowych, jak i wydanego na ich podstawie ww. rozporządzenia.
Mając powyższe względy na uwadze, Naczelny Sad Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.