Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Warszawie o Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym : , Sędzia NSA - Kazimierz Brzeziński, , po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 222/05 o oddaleniu wniosku o wstrzymanie wykonania czynności egzekucyjnych w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Warszawie z dnia 1 grudnia 2004r. o Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne postanawia : oddalić zażalenie U Z A S A D N I E N I E Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 30 maja 2004 r. sygn. akt III SA/Wa 222/05 po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku S. S. o wstrzymanie wykonania "czynności egzekucyjnych" - oddalił wniosek. W uzasadnieniu Sąd podał, że skarżący zawarł w skardze na decyzję Prezesa Zakładu ubezpieczeń Społecznych z dnia 1 grudnia 2004 r. wniosek o wstrzymanie egzekucji do czasu wydania prawomocnego wyroku. Pismem z dnia 4 maja 2004 r. skarżący został wezwany przez Sąd do określenia czy wniosek dotyczy wstrzymania czynności egzekucyjnych czy też jest wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji Prezesa ZUS. Sąd ustalił, że w wykonaniu powyższego wezwania skarżący sprecyzował, że występuje z wnioskiem o wstrzymanie czynności egzekucyjnych prowadzonych na podstawie tytułu wykonawczego. Wskazując na powyższe Sąd uznał, że złożony przez skarżącego wniosek o wstrzymanie czynności egzekucyjnych nie ma podstawy w przepisach regulujących postępowanie przed sądami administracyjnymi, oraz że wstrzymanie czynności egzekucyjnych reguluje ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 110, poz. 968 ze zm.). W zażaleniu na powyższe postanowienie S. S. podniósł, że Sąd wydając zaskarżone postanowienie sam sobie zaprzecza twierdząc, że jest organem kontrolnym mogącym wstrzymać wykonanie decyzji organu administracji, po czym stwierdza, że nie może tego zrobić. Skarżący stwierdził, że przedmiotem sprawy jest umorzenie długu administracyjnego, którego dotyczy egzekucja prowadzona przez organ administracji, co zdaniem skarżącego wskazuje, że Sąd jest władny do wydania postanowienia o wstrzymanie egzekucji, ponieważ jako organ kontrolujący administrację państwową ma takie uprawnienia. Dodatkowym argumentem na potwierdzenie tego stanowiska jest zdaniem skarżącego zasada tłumaczenia wszystkich niejasności na korzyść poszkodowanego. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a - po przekazaniu skargi sądowi administracyjnemu, sąd ten może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Przepis ten obejmuje wszystkie akty i czynności wymienione w art. 3 § 2 pkt 1-7 p.p.s.a., które mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego, a więc decyzje, postanowienia oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Czynności egzekucyjne nie należą do żadnej z kategorii aktów i czynności wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a. w związku z tym ich wstrzymanie przez sąd administracyjny na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. nie jest możliwe. Wstrzymania czynności egzekucyjnych, w uzasadnionych przypadkach może dokonać organ egzekucyjny na podstawie art. 35 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r., Nr 36, poz. 161 ze zm.). Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. oddalił zażalenie, jako nie mające usprawiedliwionych podstaw.

Uzasadnienie

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 28 lipca 2005 r.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym :

| |

|Sędzia NSA - Kazimierz Brzeziński |

| | po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2005 r.

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. S.

na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 222/05 o oddaleniu wniosku o wstrzymanie wykonania czynności egzekucyjnych w sprawie ze skargi S. S.

na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Warszawie z dnia 1 grudnia 2004r. o Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne postanawia :

oddalić zażalenie

U Z A S A D N I E N I E

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 30 maja 2004 r. sygn. akt III SA/Wa 222/05 po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku S. S. o wstrzymanie wykonania "czynności egzekucyjnych" - oddalił wniosek.

W uzasadnieniu Sąd podał, że skarżący zawarł w skardze na decyzję Prezesa Zakładu ubezpieczeń Społecznych z dnia 1 grudnia 2004 r. wniosek o wstrzymanie egzekucji do czasu wydania prawomocnego wyroku. Pismem z dnia 4 maja 2004 r. skarżący został wezwany przez Sąd do określenia czy wniosek dotyczy wstrzymania czynności egzekucyjnych czy też jest wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji Prezesa ZUS. Sąd ustalił, że w wykonaniu powyższego wezwania skarżący sprecyzował, że występuje z wnioskiem o wstrzymanie czynności egzekucyjnych prowadzonych na podstawie tytułu wykonawczego. Wskazując na powyższe Sąd uznał, że złożony przez skarżącego wniosek o wstrzymanie czynności egzekucyjnych nie ma podstawy w przepisach regulujących postępowanie przed sądami administracyjnymi, oraz że wstrzymanie czynności egzekucyjnych reguluje ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 110, poz. 968 ze zm.).

W zażaleniu na powyższe postanowienie S. S. podniósł, że Sąd wydając zaskarżone postanowienie sam sobie zaprzecza twierdząc, że jest organem kontrolnym mogącym wstrzymać wykonanie decyzji organu administracji, po czym stwierdza, że nie może tego zrobić. Skarżący stwierdził, że przedmiotem sprawy jest umorzenie długu administracyjnego, którego dotyczy egzekucja prowadzona przez organ administracji, co zdaniem skarżącego wskazuje, że Sąd jest władny do wydania postanowienia o wstrzymanie egzekucji, ponieważ jako organ kontrolujący administrację państwową ma takie uprawnienia. Dodatkowym argumentem na potwierdzenie tego stanowiska jest zdaniem skarżącego zasada tłumaczenia wszystkich niejasności na korzyść poszkodowanego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a - po przekazaniu skargi sądowi administracyjnemu, sąd ten może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Przepis ten obejmuje wszystkie akty i czynności wymienione w art. 3 § 2 pkt 1-7 p.p.s.a., które mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego, a więc decyzje, postanowienia oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Czynności egzekucyjne nie należą do żadnej z kategorii aktów i czynności wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a. w związku z tym ich wstrzymanie przez sąd administracyjny na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. nie jest możliwe.

Wstrzymania czynności egzekucyjnych, w uzasadnionych przypadkach może dokonać organ egzekucyjny na podstawie art. 35 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r., Nr 36, poz. 161 ze zm.).

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. oddalił zażalenie, jako nie mające usprawiedliwionych podstaw.

Strona 1/1