Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 21 kwietnia 2015 r. sygn. akt V SO/Wa 3/15 w zakresie wniosku o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie ze skargi A. L. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego kredytowanego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2015 r. o sygn. akt V SO/Wa 3/15, orzekając na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. oddalił wniosek A. L. o wymierzenie Ministrowi Finansów grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi na decyzję Ministra Finansów (dalej: Minister) z dnia [...] grudnia 2013 r. odmawiającą umorzenia należności z tytułu grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego kredytowanego wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
Wyjaśniając motywy podjętego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że wnioskiem z dnia [...] maja 2014 r. A. L. wystąpił do WSA w W. o wymierzenie grzywny w wysokości 5000 zł Ministrowi Finansów za nieprzekazanie sądowi skargi z dnia 14 stycznia 2014 r. na wskazaną wyżej decyzję Ministra z dnia [...] grudnia 2013 r. W odpowiedzi na wniosek Minister wniósł o jego oddalenie i wyjaśnił, że pismo z dnia 14 stycznia 2014 r. nie spełniało podstawowych wymagań formalnych skargi, a zatem w dniu [...] lutego 2014 r. wezwał autora do wyjaśnienia, czy pismo to stanowi skargę na decyzję, czy jest nowym wnioskiem o umorzenie należności. Minister poinformował, że brak odpowiedzi spowoduje potraktowanie pisma jak nowego wniosku o umorzenie należności. W dniu [...] lutego 2014 r. korespondencja została zwrócona z adnotacją "adresat wyprowadził się", a wnioskodawca nie zawiadomił o zmianie adresu. Wobec tego pismo z dnia 14 stycznia 2014 r. Minister uznał za nowy wniosek o umorzenie należności i przekazał je do Wojewody Ś. Wojewoda, po uzyskaniu w dniu 14 maja 2014 r. informacji od A. L., że pismo z dnia 14 stycznia 2014 r. stanowi skargę, zwrócił pismo Ministrowi. Następnie Minister, przekazał skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi do Sądu. Postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2014 r. Sąd wymierzył Ministrowi grzywnę w wysokości 1000 zł. Postanowienie zostało uchylone orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 13 stycznia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II GZ 914/14 (publik. CBOSA). NSA stwierdził, że Minister podjął niezbędne czynności do wyjaśnienia charakteru i celu pisma z dnia 14 stycznia 2014 r., nadał bieg temu pismu poprzez przekazanie go wraz z aktami do Wojewody, a po otrzymaniu w dniu 2 czerwca 2014 r. oświadczenia strony zawartego w piśmie z dnia 14 maja 2014 r., przekazał skargę wraz z aktami do Sądu w dniu 2 lipca 2014 r., czyli z zachowaniem ustawowego terminu.
Rozpoznając ponownie wniosek A. L. o wymierzenie organowi grzywny, Sąd uznał się za związany wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez NSA i podzielił stanowisko sądu kasacyjnego, że Minister podjął niezbędne czynności w celu wyjaśnienia charakteru pisma z dnia 14 stycznia 2014 r. Dopiero od dnia 2 czerwca 2014 r., czyli od dnia wpływu do Ministra oświadczenia skarżącego z dnia 14 maja 2014 r., że jego pismo jest skargą, Minister mógł traktować to pismo jak skargę. Sąd przyjął, że skoro Minister przekazał skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę do Sądu 2 lipca 2014 r., to dochował ustawowego terminu na dokonanie tej czynności, co oznacza, że wniosek skarżącego był nieuzasadniony.