Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 17 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia I. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2608/16 w zakresie odmowy dopuszczenia do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skargi Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w T. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] października 2016 r., nr [...] w przedmiocie zgody na powołanie na stanowisko prezesa zarządu banku spółdzielczego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 20 czerwca 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2608/16, wydanym na rozprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił dopuszczenia do udziału w sprawie I. G. (dalej: wnioskodawczyni) w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skargi Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w T. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z [...] października 2016 r. w przedmiocie zgody na powołanie na stanowisko prezesa zarządu banku spółdzielczego.
Sąd I instancji stwierdził, że uczestnikami postępowania sądowoadministracyjnego mogą być podmioty, które nie brały udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy ich interesu prawnego.
Zdaniem WSA wnioskodawczyni nie była uczestnikiem postępowania administracyjnego ani nie wykazała nie wykazała swojego interesu prawnego, a wszystkie okoliczności przez nią podnoszone są wyrazem jej interesu faktycznego, który nie jest powiązany z konkretnym stosunkiem administracyjnoprawnym występującym w sprawie Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w T..
Sąd I instancji wskazał, że okoliczność rozpatrywania przez organ w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128 ze zm.; dalej p.b.) kandydatury na stanowisko Prezesa Zarządu nie stanowi wykazania interesu prawnego w znaczeniu art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257; dalej k.p.a.) i art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej p.p.s.a.), gdyż rozstrzygnięcie nie dotyczy wprost praw i obowiązków takiego podmiotu. Powoływanie się we wniosku na błędne postępowanie organu przy wydawaniu decyzji z [...] października 2016 r. i szeroko przedstawiony stan faktyczny sprawy, zdaniem Sądu, nie stanowią źródła interesu prawnego wnioskującej o dopuszczenie do udziału w sprawie sądowoadministracyjnej, bowiem dotyczą one subiektywnej oceny prowadzonego przez organ postępowania administracyjnego. Dlatego też Sąd uznał, że we wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu nie wykazano interesu prawnego, bowiem wniosek nie wskazywał na konkretny przepis prawa materialnego oraz potwierdzenia w okolicznościach faktycznych sprawy. Opierał się on jedynie na interesie faktycznym i przekonaniu wnioskodawczyni, że organ prowadząc postępowanie działał niezgodnie z obowiązującymi przepisami.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła I. G., wnosząc o jego uchylenie i dopuszczenie jej do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania, ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów postępowania skutkujące nieważnością postępowania.
Zdaniem I. G. jej wniosek został rozpoznany przez WSA na posiedzeniu niejawnym, pomimo, że ustawodawca nie przewidział dla wniosku, o jakim mowa w art. 33 § 2 p.p.s.a. możliwości orzekania w takim trybie. Powyższa wadliwość prowadzi do nieważności postępowania (art. 183 § 1 pkt 4 p.p.s.a.).