Zażalenie na postanowienie WSA w W. w sprawie wniosku A. K. - P. P.Ż. K. o ukaranie organu grzywną w sprawie ze skargi na postanowienie Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała Sędziowie NSA Rafał Batorowicz (spr.) Zofia Borowicz Protokolant Anna Wróblewska po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej zażalenia A. K. - P. P. Ż. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 stycznia 2008 r. sygn. akt V SO/Wa 12/07 w sprawie wniosku A. K. - P. P.Ż. K. o ukaranie organu grzywną w sprawie ze skargi A. K. - P. P. Ż. K. na postanowienie Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/4

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2008 r., sygn. akt V SO/Wa 12/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. po rozpoznaniu wniosku A. K. - P. P. Ż. K. o ukaranie organu grzywną za nieprzekazanie Sądowi w terminie skargi, odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych w sprawie ze skargi A. K. - P. P. Ż. K. na postanowienie Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] października 2006 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym, umorzył postępowanie sądowe z tego wniosku.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podał, iż stosownie do art. 54 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę organowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Natomiast zgodnie z art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.

Sąd zaznaczył, iż powyższa regulacja została ustanowiona w celu dyscyplinowania organów administracji publicznej a wymierzenie grzywny jest środkiem służącym realizacji tego celu (v. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz.", Zakamycze 2005, str. 151).

Przedstawiając stan przedmiotowej sprawy, Sąd podał, że wnioskiem z dnia 19 grudnia 2007 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. o wymierzenie Prezesowi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. za nienadesłanie skargi, odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 2307/07. Sąd podał, że z akt sprawy, której dotyczył wniosek o ukaranie organu grzywną wynikało, że Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej w dniu 21 sierpnia 2007 r. (data stempla pocztowego na kopercie) przekazał do Sądu skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami postępowania administracyjnego. Sąd wyjaśnił, iż skarga (data nadania 5 grudnia 2006 r.) na postanowienie Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] października 2006 r. wpłynęła do organu w dniu 12 grudnia 2006 r. natomiast do Sądu przekazano ją w dniu 21 sierpnia 2007 r. Wobec powyższego Sąd stwierdził, że organ przekazał skargę wraz z aktami administracyjnymi jeszcze przed wpłynięciem wniosku skarżącego z dnia 19 grudnia 2007 r. o wymierzenie grzywny.

Powyższe, w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego spowodowało, że postępowanie o wymierzenie organowi grzywny, jako służące do realizacji ustawowego celu, jakim było nadesłanie przez organ skargi wraz z aktami sprawy został już osiągnięty. Wobec tego postępowanie o wymierzenie grzywny stało się bezprzedmiotowe i należało je umorzyć. Sąd wskazał, iż prawodawca nie zawarł w art. 55 p.p.s.a. regulacji analogicznej do zamieszczonej w art. 154 § 3 p.p.s.a., a contrario instytucja grzywny nie mogła znaleźć w tym przypadku zastosowania.

Strona 1/4